گروه تروریستی پ.ک.ک و پژاک با بهره‌گیری از روش‌های پیچیده کنترل ذهن، از مرحله جذب تا بهره‌کشی از اعضا، بر آن‌ها تسلط کامل می‌یابند. این گروه‌ها با ایجاد جوّی از ترس و وحشت، اعضای خود را به اطاعت کورکورانه وامی‌دارند. تهدید به اعدام از سوی دولت ایران برای اعضای ایرانی و تهدید به شکنجه و زندان‌های طولانی‌مدت در ترکیه برای اعضای ترکیه‌ای، از جمله تاکتیک‌های رایج این گروه‌ها برای حفظ کنترل بر اعضا است.
جذب هدفمند اقشار آسیب‌پذیر:
پ.ک.ک و پژاک به صورت هدفمند، اقشار آسیب‌پذیر جامعه کُرد را مورد هدف قرار می‌دهند. جوانانی که با مشکلات اقتصادی، اجتماعی، و روانی دست و پنجه نرم می‌کنند، بیش از دیگران در معرض خطر جذب به این گروه‌ها قرار دارند. این گروه‌ها با ارائه وعده‌های دروغین از جمله ایجاد جامعه‌ای عادلانه و برابری، به این افراد امید می‌دهند و سپس با بهره‌گیری از تکنیک‌های روانشناسی، آن‌ها را به عضویت در گروه وامی‌دارند.
عوامل موثر در جذب:
بحران‌های شخصی: بیکاری، طلاق، شکست تحصیلی و عاطفی از جمله عواملی هستند که افراد را آسیب‌پذیر کرده و آن‌ها را مستعد پیوستن به گروه‌های رادیکال می‌کنند.
خلاء فرهنگی: نبود الگوهای مناسب و فقدان هویت قوی، افراد را به سمت گروه‌هایی سوق می‌دهد که به آن‌ها احساس تعلق و هویت می‌دهند.
تکنیک‌های روانشناسی: پ.ک.ک و پژاک با استفاده از تکنیک‌های روانشناسی مانند ایجاد وابستگی عاطفی، القای احساس گناه، و ایزوله کردن افراد از خانواده و دوستان، آن‌ها را تحت کنترل خود درمی‌آورند.
پیامدهای عضویت در پ.ک.ک و پژاک:
تخریب زندگی فردی و اجتماعی: عضویت در این گروه‌ها منجر به از دست رفتن فرصت‌های زندگی، تخریب روابط خانوادگی و اجتماعی، و در نهایت مرگ یا زندان می‌شود.
بهره‌کشی اقتصادی: اعضای این گروه‌ها مجبور به انجام کارهای سخت و خطرناک می‌شوند و درآمد آن‌ها توسط رهبران گروه به یغما می‌رود.
ترویج خشونت و تروریسم: پ.ک.ک و پژاک با انجام عملیات‌های تروریستی، امنیت و آرامش جوامع را به خطر می‌اندازند.
راهکارهای مقابله:
تقویت بنیان‌های فرهنگی و اجتماعی: ایجاد فرصت‌های شغلی، حمایت از خانواده‌ها، و تقویت نهادهای مدنی از جمله راهکارهایی است که می‌تواند از جذب جوانان به گروه‌های رادیکال جلوگیری کند.
آگاه‌سازی جامعه: برگزاری کارگاه‌ها و نشست‌های آموزشی برای آگاه‌سازی مردم در مورد خطرات گروه‌های تروریستی و روش‌های جذب آن‌ها، بسیار مهم است.
همکاری بین‌المللی: همکاری کشورهای منطقه برای مبارزه با تروریسم و قطع منابع مالی گروه‌های تروریستی ضروری است.
