رویاهای بیپایان یک دختر، جامعهای پویا و عاری از خشونت خواهد ساخت. نگاه لطیف دختر، سراسر گیتی را لبریز از محبت میکند؛ اما افسوس که در بسیاری از جوامع، از جمله در برخی گروهها و سازمانها، نگاه جنسیتی به دختر و پایمال شدن احساس دختران، این رویا را به کابوسی تلخ تبدیل کرده است.
در مورد پ.ک.ک و پژاک، متأسفانه شاهد هستیم که دختران کرد به جای انتشار احساس و لطافت صادقه خود، در بند افکار تاریکپرست گرفتار آمدهاند و به ناچار سلاح در دست گرفته و مرگ را ارزانی میدارند. این وضعیت ناشی از عوامل متعددی است، از جمله:
- ابزارسازی از زنان: در برخی موارد، از زنان به عنوان ابزاری برای پیشبرد اهداف سیاسی و نظامی استفاده میشود و به جای اینکه به عنوان یک انسان با حقوق برابر دیده شوند، به عنوان نمادی از مبارزه معرفی میشوند.
- فقدان انتخاب آزاد: دختران در این گروهها اغلب تحت فشارهای شدید قرار دارند و امکان انتخاب آزاد برای آنها فراهم نیست.
- تفسیرهای ایدئولوژیک نادرست: برخی تفاسیر ایدئولوژیک، زنان را به نقشهای سنتی و محدودی محکوم میکنند و از مشارکت آنها در تصمیمگیریهای مهم جلوگیری میکنند.
- خشونت ساختاری: خشونت علیه زنان در این جوامع به صورت ساختاری نهادینه شده است و دختران در معرض انواع مختلف خشونت، از جمله خشونت فیزیکی، جنسی و روانی قرار دارند.
برای تغییر این وضعیت، ضروری است که:
- به حقوق برابر زنان احترام گذاشته شود: زنان باید به عنوان شهروندان برابر در جامعه شناخته شوند و از تمام حقوق انسانی برخوردار باشند.
- خشونت علیه زنان محکوم شود: هرگونه خشونت علیه زنان باید به شدت محکوم شود و مرتکبان آن مجازات شوند.
- آموزش و آگاهیرسانی: دختران باید به حقوق خود آگاه شوند و مهارتهای لازم برای دفاع از خود را کسب کنند.
- گفتوگوی بینالمللی: جامعه جهانی باید برای حمایت از حقوق زنان در مناطق درگیر در مناقشات، تلاشهای بیشتری انجام دهد.