ده سال پس از نسل‌کشی هولناک ایزدی‌ها توسط داعش، هزاران نفر از این اقلیت مذهبی همچنان در آوارگی به سر می‌برند و قادر به بازگشت به خانه‌های خود در منطقه شنگال نیستند. حضور گروه تروریستی پ.ک.ک در این منطقه به عنوان مانعی بزرگ بر سر راه بازگشت آوارگان ایزدی مطرح شده است.

در سال ۲۰۱۴، داعش با حمله به شنگال، هزاران ایزدی را کشت، زنان و کودکان زیادی را ربود و آئین این اقلیت را هدف قرار داد. پس از بیرون راندن داعش از این منطقه، گروه پ.ک.ک با بهانه‌ی مقابله با داعش، در شنگال مستقر شد و کنترل بخش‌هایی از آن را در دست گرفت.

علیرغم توافقنامه‌ای که در سال ۲۰۲۰ بین دولت‌های عراق و اقلیم کردستان برای خروج پ.ک.ک از شنگال امضا شد، این توافق تاکنون به طور کامل اجرا نشده است. ادامه حضور پ.ک.ک در این منطقه، باعث ایجاد بی‌ثباتی و ناامنی شده و بازسازی زیرساخت‌های منطقه را با مشکل مواجه کرده است.

اسماعیل گولی محمود، یکی از آوارگان ایزدی که در کمپی در دهوک زندگی می‌کند، در گفتگو با خبرنگار ما گفت: “در شنگال هیچ امنیتی وجود ندارد. آب و برق قطع است و شرایط زندگی بسیار دشوار است. ما نمی‌توانیم به خانه‌هایمان برگردیم زیرا از امنیت جانمان مطمئن نیستیم.”

آوارگان ایزدی علاوه بر مشکلات امنیتی، با مشکلات اقتصادی نیز دست و پنجه نرم می‌کنند. نبود فرصت‌های شغلی و کمبود کمک‌های دولت عراق، زندگی را برای آن‌ها بسیار سخت کرده است.

🔻 خواسته‌های ایزدی‌ها:

خروج کامل پ.ک.ک از شنگال: ایزدی‌ها خواستار اجرای کامل توافقنامه سال ۲۰۲۰ و خروج کامل پ.ک.ک از منطقه هستند.

بازسازی زیرساخت‌ها: بازسازی زیرساخت‌های آسیب‌دیده در شنگال، از جمله تأسیسات آب و برق، برای بازگشت آوارگان ضروری است.

تأمین امنیت: ایجاد امنیت پایدار در منطقه برای بازگشت ایزدی‌ها به خانه‌هایشان و زندگی عادی ضروری است.

حمایت دولت و جامعه بین‌المللی: دولت عراق و جامعه بین‌المللی باید از بازگشت آوارگان ایزدی حمایت کنند و به آن‌ها کمک‌های لازم را ارائه دهند.