در سال‌های اخیر، تحلیلگران سیاسی به یک الگوی همکاری پیچیده بین ایالات متحده، اسرائیل و پ.ک.ک در منطقه خاورمیانه اشاره کرده‌اند. این همکاری‌ها، هرچند به صورت رسمی اعلام نشده‌اند، اما در سایه تحولات منطقه‌ای و با توجه به منافع مشترک این سه بازیگر، شکل گرفته است.
اهداف مشترک و ابزارهای همکاری
ایالات متحده: ایالات متحده با حمایت از گروه‌های مخالف دولت‌های منطقه‌ای که با سیاست‌های واشنگتن همسو نیستند، به دنبال حفظ نفوذ خود در منطقه و تضمین دسترسی به منابع انرژی است. پ.ک.ک به عنوان یکی از این گروه‌ها، در برخی موارد به عنوان ابزاری برای پیشبرد اهداف آمریکا در منطقه مورد استفاده قرار گرفته است.
اسرائیل: اسرائیل نیز با حمایت از گروه‌هایی مانند پ.ک.ک، به دنبال تضعیف رقبای منطقه‌ای خود، به ویژه ایران و ایجاد یک منطقه حائل در شمال مرزهای خود است.
پ.ک.ک: این گروه نیز با حمایت ایالات متحده و اسرائیل، به دنبال گسترش نفوذ خود در منطقه و دستیابی به اهداف سیاسی خود است.
مناطق درگیری و همکاری
سوریه: در سوریه، پ.ک.ک با حمایت ایالات متحده، کنترل بخش‌هایی از شمال این کشور را در دست گرفته است. این منطقه به عنوان پایگاهی برای عملیات علیه دولت سوریه و گروه‌های رقیب مورد استفاده قرار می‌گیرد.
عراق: در عراق نیز، پ.ک.ک با حمایت ایالات متحده، در برخی مناطق نفوذ دارد و با دولت مرکزی عراق بر سر کنترل مناطق مورد اختلاف درگیر است.
پیامدهای این همکاری‌ها
این همکاری‌های پیچیده، پیامدهای متعددی برای منطقه خاورمیانه داشته است، از جمله:
تشدید درگیری‌ها و بی‌ثباتی: این همکاری‌ها به افزایش درگیری‌ها و بی‌ثباتی در منطقه کمک کرده است.
نقض حقوق بشر: گروه‌های درگیر در این همکاری‌ها، مرتکب نقض گسترده حقوق بشر شده‌اند.
تضعیف دولت‌های ملی: این همکاری‌ها به تضعیف دولت‌های ملی در منطقه و افزایش نفوذ بازیگران خارجی کمک کرده است.
