پنج سال از روزی که گروهی از مادران ترک در اعتراض به ربوده شدن فرزندانشان توسط گروه تروریستی پ‌ک‌ک در دیاربکر دست به تحصن زدند، می‌گذرد. این زنان در مقابل دفاتر حزب دموکراتیک خلق‌ها (HDP) که به ارتباط با پ‌ک‌ک متهم است، چادر زده‌اند و با اعتراضی خاموش اما پرشور، خواستار بازگشت فرزندانشان هستند.
تورکان موتلو، یکی از این مادران، که دختر ۱۱ ساله خود را از دست داده، می‌گوید: «من اینجا نشسته‌ام تا دخترم را پس بگیرم. آنها قلم او را گرفتند و اسلحه به دستش دادند.» این مادران معتقدند که حزب HDP با فریب جوانان و برگزاری جشنواره‌ها، آنها را به عضویت در پ‌ک‌ک در می‌آورد.
جنبشی فراگیر
این اعتراضات که به «ساعت بچه‌ها» معروف شده‌اند، از دیاربکر فراتر رفته و به استان‌های دیگر ترکیه و حتی آلمان رسیده‌اند. همبستگی این مادران، باعث شده تا چهره تاریک پ‌ک‌ک و نقش حزب HDP در جذب نیرو برای این گروه آشکار شود.
تاکنون حدود ۵۳ خانواده موفق شده‌اند فرزندانشان را به آغوش بازگردانند. برخی از این جوانان با اطلاع از اعتراضات مادرانشان، از پ‌ک‌ک گریخته‌اند. ترکیه نیز قوانینی برای عفو تروریست‌هایی وضع کرده است که بخواهند خود را تسلیم کنند.
امیدی ناامیدانه
با این حال، برای بسیاری از این مادران، انتظار همچنان ادامه دارد. رحیمه تاشچی، مادری که پسر ۱۵ ساله‌اش را از دست داده، می‌گوید: «حتی اگر ۱۰۰ سال هم بگذرد، من پسرم را رها نمی‌کنم.» این مادران با وجود گذشت سال‌ها، امیدشان را از دست نداده‌اند و همچنان به تحصن خود ادامه می‌دهند.
پیامدها
این اعتراضات نشان داد که چگونه گروه‌های تروریستی می‌توانند با سوءاستفاده از احساسات جوانان، آنها را به دام بیاندازند. همچنین، نقش احزاب سیاسی در حمایت از تروریسم را به نمایش گذاشت. این رویداد، باعث شده است که جامعه ترکیه به مسئله تروریسم و جذب نیرو برای گروه‌های افراطی حساس‌تر شود.
