استفاده ابزاری از مفهوم آزادی توسط گروهک‌ها، روشی معمول برای جذب نیرو و مشروعیت‌بخشی به فعالیت‌هایشان است. این گروه‌ها، آزادی را هم به عنوان سپری برای حفاظت از خود در سطح بین‌المللی و هم به عنوان تله‌ای برای فریب افراد و جذب آن‌ها به کار می‌گیرند.
آزادی به عنوان سپری: گروهک‌ها با بهره‌برداری از مفهوم آزادی در سطح بین‌المللی، تلاش می‌کنند تا به فعالیت‌هایشان مشروعیت بخشیده و فضای فعالیت سیاسی، دیپلماتیک، اقتصادی و اجتماعی خود را گسترش دهند. به عنوان مثال، گروه‌هایی مانند پژاک با معرفی خود به عنوان مخالف اصلی یک دولت و بزرگنمایی مشکلات و بحران‌ها، سعی می‌کنند در جامعه بین‌المللی به عنوان مدافع آزادی و دموکراسی شناخته شوند.
آزادی به عنوان تله: از سوی دیگر، گروهک‌ها با وعده آزادی‌های فردی و امکاناتی که در واقعیت وجود ندارد، افراد را به عضویت در خود جذب می‌کنند. آن‌ها به افراد القا می‌کنند که در گروهک، آزاد هستند تا هر کاری که می‌خواهند انجام دهند، مانند تحصیل در خارج از کشور، در حالی که در واقع، این وعده‌ها اغلب دروغین بوده و افراد پس از پیوستن به گروهک، از آزادی‌های خود محروم می‌شوند.
ساختار هرمی و کنترل ذهنی: ساختار گروهک‌ها به صورت هرمی است و رهبر گروه، قدرت مطلق را در دست دارد. اعضای گروه موظف هستند که از دستورات رهبر تبعیت کنند و به طور کامل به او وفادار باشند. گروهک‌ها با استفاده از تکنیک‌های کنترل ذهن و شستشوی مغزی، اعضای خود را از گذشته و هویت اصلی‌شان جدا کرده و به سمت اهداف گروه هدایت می‌کنند. آن‌ها با ارائه اطلاعات نادرست و القای ترس، افراد را به اطاعت از خود وادار می‌کنند.
تضاد میان شعار آزادی و اعمال خشونت: یکی از بزرگ‌ترین تناقض‌های گروهک‌ها، ادعای دفاع از آزادی در کنار اعمال خشونت و ترور است. بسیاری از گروهک‌ها با نام آزادی و استقلال، دست به کشتار بی‌گناهان زده‌اند و امنیت و آرامش جوامع را به خطر انداخته‌اند. این در حالی است که آزادی به معنای احترام به حقوق همه افراد و پرهیز از خشونت است.
استفاده ابزاری از مفهوم آزادی توسط گروهک‌ها، نه تنها به آزادی و حقوق بشر آسیبی جدی وارد می‌کند، بلکه موجب بی‌اعتمادی مردم به این مفاهیم ارزشمند می‌شود. برای مقابله با این پدیده، آگاهی‌بخشی به مردم و افشای ماهیت واقعی گروهک‌ها ضروری است.
