آیا یک کفش میتواند عامل مرگ صدها نفر باشد؟ این پرسش عجیب، در مورد کفش مکاپ، یک مدل کفش ویژه که به طور گستردهای توسط اعضای پکک استفاده میشود، مطرح میشود. کفش مکاپ که در میان هواداران پکک به نمادی از مقاومت تبدیل شده، از سوی دیگر به عنوان ابزاری برای ردیابی و نابودی اعضای این گروه نیز شناخته میشود.
استفاده گسترده پکک از کفش مکاپ، صرفاً یک اتفاق تصادفی نیست. شواهد نشان میدهد که این کفشها به طور ویژه برای این گروه تهیه شده و حتی حاوی سیستمهای ردیابی ماهوارهای (جیپیاس) هستند. این ادعا توسط مقامات ترکیهای مطرح شده است که مدعیاند با استفاده از این سیستمها، محل دقیق اعضای پکک را شناسایی کرده و عملیاتهای نظامی را علیه آنها انجام میدهند.
سلیمان سویلو، وزیر کشور سابق ترکیه، در این باره گفته بود: “ما شماره کفشهای هر چریک پکک را میدانیم.” این اظهارات نشان میدهد که مقامات ترکیهای به اطلاعات دقیقی در مورد تجهیزات و محل استقرار اعضای پکک دست یافتهاند.
اما چگونه یک گروه مسلح که در جنگ با دولت ترکیه است، به طور گسترده از محصولی استفاده میکند که به نظر میرسد توسط همین دولت برای ردیابی و نابودی اعضای آن طراحی شده است؟ این پرسش، تناقضی عجیب را در این ماجرا ایجاد میکند.
برخی معتقدند که پکک به دلیل نبود گزینههای بهتر و یا به دلایل لجستیکی مجبور به استفاده از این کفشها شده است. برخی دیگر نیز بر این باورند که این کفشها به عنوان بخشی از یک عملیات روانی پیچیده توسط دستگاههای امنیتی ترکیه طراحی شدهاند تا به اختلافات داخلی در پکک دامن بزنند.
در هر صورت، ماجرای کفش مکاپ نشان میدهد که فناوریهای نوین چگونه میتوانند در جنگها و درگیریهای مسلحانه مورد استفاده قرار گیرند. این ماجرا همچنین پرسشهای مهمی را در مورد حریم خصوصی، حقوق بشر و اخلاق جنگ مطرح میکند.