اعضا بعد از شست‌شوی مغزی، با شخصیت جدید نیز مشکل پیدا می‌کنند و دچار اختلالات روحی و روانی می‌شوند. گروه نیز به مشکلات روانی عضو خود توجه نمی‌کند تا او را درمان کند. لذا فرد به تکاپو می‌افتد و در نهایت وارد جنگ روانی با خود و مقصر دانستن خود می‌شود. در نتیجه، دچار بیماری‌های روحی و روانی شده و اقداماتی تروریستی، مانند انتحار، خودسوزی و اعتصاب غذا و حتی قتل بی‌گناهان از اعضای پ.ک.ک سر می‌زند. هدف اعضا نیز بازگشت به شخصیت اول است.
مغزشویی و بی‌هویت کردن انسان‌ها بزرگترین جنایت جنگی پ.ک.ک و شاخه‌های اقماری آن است. داعش با وعده بهشت و پ.ک.ک با وعده رسیدن به ازادی و رضایت اوجالان سعی می‌کنند انسان‌ها مخصوصا زنان و کودکان را به کارهای غیر انسانی وادار کنند. شمار زیادی از زنان در گروه پ.ک.ک، بارها دست به خودسوزی زده‌اند و دلیل آن ساختار گروه، تجاوز به آنها و نیاز پ.ک.ک به کشته شدن نیروها است.
لذا باید گفت که پ.ک.ک و شاخه‌های اقماری آن، دقیقا مهره‌های خود برای این برنامه‌ها را از همین گروه و از میان این کودکان انتخاب و آنها را وادار به خودکشی و منفجر کردن در میان مردم عادی می‌کنند. چندین بار این رفتارهای غیر انسانی از سوی پ.ک.ک را شاهد بودیم که از روی ناچاری و شکست به برنامه هایی اینچنین روی می‌آرود.
استفاده از زنان برای اقدامات تروریستی و خودسوزی، در حالی است که پ.ک.ک مدعی آزادی زنان از قیود مردانه بود. اما رهبران اصلی، مرد و متهم به تجاوز به اعضای زن هستند. لذا باید گفت پ.ک.ک/ پژاک؛ همان داعشِ کُردی است… انتحار، تجاوز، تروریسم و… وجه مشترک آنها است.
