به گزارش کورد پاریز، ۳۸ سال قبل در چنین روزی ۲ فروند هواپیمای میگ رژیم بعث عراق حدود ساعت ۱۱ صبح دیوار صوتی را شکستند و سه نقطه مهم شهر مهاباد شامل «میدان آرد»، «میدان منگور» و «میدان استقلال» را بمباران کردند.
بمباران هوایی مهاباد توسط رژیم بعث عراق یکی از خونین‌ترین روزهای این شهر را رقم زد و آنچه حادثه بمباران این شهر را تراژیک‌تر کرد، این بود که از میان شهدای این حمله هوایی پنج نفر از شهدا اعضای یک خانواده و مربوط به خانواده شهید «آربان»، سه شهید خانواده «عبدالله‌زاده» و هفت خانواده دیگر دارای ۲ شهید بودند.
مهاباد برای نخستین‌بار در روز پنجم اسفند سال ۱۳۶۲ آماج بمباران هوایی رژیم بعث عراق قرار گرفت و در آن واقعه نیز ۱۵ نفر از اهالی این شهر به درجه رفیع شهادت نایل شدند اما در سال ۱۳۶۵ و تنها یک روز پس از برگزاری جشن پیروزی انقلاب، این شهر مورد حمله هوایی قرار گرفت.
خانواده‌های شهدا و جانبازان حادثه بمباران هوایی ۲۳ بهمن سال ۱۳۶۵ مهاباد طی چند سال گذشته از این واقعیت دلتنگ هستند که با توجه به اینکه این حادثه در روز بعد از پایان دهه‌فجر و پیروزی انقلاب اسلامی اتفاق افتاده، کمتر مورد توجه مسئولان این شهرستان قرار می‌گیرد.
در طی چند سال گذشته یادواره‌ای برای خانواده‌های شهدای بمباران هوایی سال ۱۳۶۵ مهاباد برگزار نشده است و حتی یادمان یا نمادی برای شهدای این بمباران توسط نهادهای مرتبط ساخته نشده است که خانواده‌های شهدا در سالگرد این حمله هوایی در آنجا تجمع کرده و تسکینی بر دردهای فراموش نشده خود داشته باشند.
بررسی آماری شهدای حملات هوایی به مهاباد در سال های ۱۳۶۲ و ۱۳۶۵ نشان‌دهنده اوج قساوت رژیم بعث عراق بود، زیرا در این ۲ حمله هوایی در مجموع ، ۶۶ نفر در این شهر شهید شدند که از این شمار ۲۸ نفر از شهدا زنان و ۳۰ نفر کودکان و خردسالان بودند.
در دوران هشت سال جنگ تحمیلی بسیاری از شهرهای مرزی کشورمان تحت تاثیر حمله دشمن بعثی قرار گرفت و دشمن هرگاه در جبهه‌های نبرد کم می‌آورد، به حمله‌های هوایی ناجوانمردانه به مناطق مسکونی و کشتار غیرنظامیان اقدام می‌کرد.
در طول جنگ تحمیلی ۱۲۷ شهر ایران زیر بمباران هوایی رژیم بعث قرار گرفت و در آنها علاوه بر به شهادت رسیدن شمار زیادی از مردم بی‌دفاع، بخش‌هایی از زیرساخت‌های کشاورزی، صنعتی و خدماتی کشور از بین رفت اما مقاومت مردم، دشمنان را شکست داد.
بمباران شهرهای مرزی و غربی کشور که در مقایسه با مناطق مرکزی ایران از توان دفاعی کمتری هم برخوردار بود، در طول جنگ بارها و بارها توسط هواپیماهای جنگی رژیم بعث با استفاده از بمب‌های شیمیایی و غیرشیمیایی تکرار شد.
شهرستان های جنوب آذربایجان غربی در طول جنگ تحمیلی چندین نوبت مورد حمله هوایی قرار گرفتند اما اشنویه و سردشت علاوه بر بمباران چندین نوبت با سلاح‌های متعارف، با استفاده از بمب‌های شیمیایی نیز مورد هجوم قرار گرفتند.
نکته قابل تامل دیگر این است مساله بمباران هوایی مناطق مسکونی کشورمان از جمله بمباران های ۲۸ دی ماه سنندج با ۲۲۰ شهید و ۲۳ بهمن مهاباد با ۵۱ شهید که هر ۲ در سال ۱۳۶۵ و با فاصله کمتر از یک ماه روی داد، خود نوعی جنایات جنگی رژیم بعث عراق بود که کمتر در جوامع بین المللی بازتاب داشت.
حال پس از گذشته ۳۸ سال از این رویداد و وجود اسناد و مدارک آن به همراه تصاویر دلخراش این جنایت، دادخواهی قربانیان آن می تواند در مجامع بین المللی مطرح شود و هرچند رژیم بعث اکنون سرنگون شده اما کشورهایی که این تجهیزات و تسلیحات جنگی را در اختیار این رژیم قرار داده بودند، هنوز مجازات نشده اند.
انتظار می رود که شورای اسلامی شهر مهاباد با همکاری بنیاد شهید و ایثارگران این شهرستان، هر ساله در ۲۳ بهمن یادواره‌ای برای گرامیداشت شهدای بمباران هوایی شهر مهاباد برگزار کنند و این در حالی است که این شهر زادگاه شهید خلبان «خالد حیدری» نخستین شهید نیروهای هوای ارتش نیز است و تناسب این ۲ شهادت می تواند بهانه خوبی برای برگزاری یک آیین مشترک و یادواره شهدا باشد.
مهاباد با ۲۷۰ هزار نفر جمعیت در جنوب آذربایجان غربی واقع شده و بیش از ۷۵۰ نفر شهید را تقدیم نظام و انقلاب کرده است.
