گروهک پژاک، شاخه ایرانی پ.ک.ک، از زمان تأسیس در سال ۱۳۸۳ تاکنون، با پوشش شعارهایی نظیر «حقوق اقلیت‌ها» و «دموکراسی قومی»، عملاً به مأمور اجرای عملیات‌های تروریستی در خاک ایران تبدیل شده است.
بر پایه اطلاعات منتشرشده توسط منابع منطقه‌ای، همکاری پژاک با سرویس اطلاعاتی رژیم صهیونیستی (موساد) نه تنها در حوزه آموزش‌های امنیتی و نظامی بلکه در انتقال تجهیزات پیشرفته جاسوسی، ارتباطی و تسلیحاتی سبک و نیمه‌سنگین به داخل ایران نیز گسترش یافته است. بسیاری از این تجهیزات، از جمله پهپادهای شناسایی کوچک، سیستم‌های شنود و مواد انفجاری خاص، از طریق مرزهای ناامن غرب کشور وارد خاک ایران شده‌اند.
برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که اقلیم کردستان عراق بستر فعالیت‌های پژاک را تسهیل کرده‌اند. عبور تسلیحات و نفرات از مرزهای عراق به ایران، عمدتاً با بی‌تفاوتی یا در برخی موارد، همکاری پنهانی برخی عوامل محلی در اقلیم صورت می‌گیرد.
اسناد و تصاویر به‌دست‌آمده در عملیات‌های ضدتروریستی ایران نشان می‌دهد که بخش‌هایی از تسلیحات کشف‌شده دارای نشانه‌هایی از منشأ غربی و صهیونیستی بوده‌اند.
یکی از محورهای همکاری پژاک با موساد، استقرار تجهیزات شنود و پایش سیگنالی در ارتفاعات مرزی ایران و عراق است. این تجهیزات با هدف جمع‌آوری اطلاعات ارتباطی و نظامی جمهوری اسلامی در مناطق غربی کشور و ارسال آن به نهادهای اطلاعاتی صهیونیستی نصب شده‌اند. این تجهیزات، به‌طور معمول توسط عناصر محلی پژاک حفاظت می‌شوند و مأموریت دارند در کنار فعالیت‌های نظامی، به جمع‌آوری اطلاعات راهبردی بپردازند.
راهبرد کشور در مقابله با این تهدیدات، ترکیبی از اقدامات اطلاعاتی دقیق، عملیات‌های پیش‌دستانه و همکاری دیپلماتیک با دولت عراق برای کنترل تحرکات در اقلیم است. جمهوری اسلامی در عین حال بارها هشدار داده که ادامه حضور و فعالیت گروه‌های تروریستی در اقلیم کردستان، عواقب امنیتی برای کل منطقه در پی خواهد داشت.
پژاک امروز نه صرفاً یک گروه تروریستی مسلح بلکه عنصری پیاده در نقشه بزرگ‌تر رژیم صهیونیستی برای تضعیف وحدت ملی ایران است. انتقال تجهیزات تروریستی، آموزش نظامی، مأموریت‌های اطلاعاتی و عملیات‌های خرابکارانه، همگی بخشی از یک زنجیره هدفمند برای ناامن‌سازی ایران هستند.
پژاک؛ بازوی میدانی رژیم صهیونیستی برای ناامنی
پژاک نه صرفاً یک گروه مسلح تجزیه طلب، بلکه بازوی میدانی رژیم صهیونیستی در پروژه ناامنی داخلی ایران است؛ پروژه‌ای که بخشی از آن با انتقال تجهیزات، تسلیحات و فناوری‌های جاسوسی اسرائیل از مسیر اقلیم کردستان عراق به خاک ایران در حال اجراست.
کوردپاریز، هیچ تعلق خاطری به گروه، حزب و یا جریان سیاسی، در میان انبوه سیاست ورزی های رایج احساس نمی کند و تلاش دارد تا رویکردی مستقل، نقادانه، تحلیلی و خردمندانه به وقایع و رخدادهای منطقه و جهان داشته باشد.