دونالد ترامپ و بنیامین نتانیاهو که تا دیروز در نگاه تجزیهطلبان، چون پیامبرانی سیاسی جلوه میکردند، امروز مورد خشم و اتهام خیانت و تسلیم قرار گرفتهاند.
تجزیهطلبان در طول تاریخ، هیچگاه اهل مبارزه مستقیم و حضور در میدان نبودهاند. آنان بدون حمایت ارتشهای بیگانه همچون شوروی، صدام و آمریکا، توان جنگیدن و هزینه دادن نداشتهاند.
این جریانها چشمبهراه آن بودند که نتانیاهو بر ویرانههای ایران برایشان حکومتی بسازد، اما اکنون، با نقش بر آب شدن این خیال، دچار سرخوردگی و خشم شدهاند.
گروهکهای مسلح در حالت آمادهباش بودند و منتظر فرصتی برای ورود و بهرهبرداری از شکاف احتمالی در ساختار قدرت ایران؛ امری که هرگز محقق نشد.
ایران اینبار سیاستی درست و هوشمندانه اتخاذ کرد و مانع از وقوع ناامنی و جنگ داخلی در مناطق کردنشین کشور شد.
از همان ابتدای جنگ، رسانه ملی نسبت به آمادگی گروهکهای تروریستی برای ورود به خاک کشور هشدار داد و مسئولیت هرگونه حادثه را متوجه مقامات اقلیم کردستان، بهویژه خاندان بارزانی دانست.
هرگونه تحرک از سوی این گروهکها به معنای ورود مستقیم اقلیم به جنگ تعبیر شد و این مسئله موجب شد مسعود بارزانی ناگزیر شود جلوی تحرک تروریستها را بگیرد.
اگر چنین سیاستی در گذشته نیز دنبال میشد، پرونده این گروهکها دههها پیش بسته شده بود.
تهدید و برخورد نظامی مستقیم با این گروهکها، تاکنون نتیجه مطلوبی نداشته و نخواهد داشت. اقلیم کردستان، به عنوان میزبان این جریانها که زمین، سلاح و پناهگاه در اختیارشان قرار داده، باید مسئول مستقیم اقدامات آنها شناخته شود.
در چهار دهه گذشته، این گروهکها بارها برای کشور دردسر و هزینه ایجاد کردهاند. کلید حل این معضل، پاسخگو ساختن حاکمیت اقلیم کردستان است.
در زمان صلح، این گروهکها به عنوان نیروی عملیاتی در خدمت موساد و سیا عمل میکنند و در زمان جنگ، مستقیماً وارد میدان نبرد میشوند.
همانطور که یک حمله موشکی ایران به برخی کشورهای حوزه خلیج فارس سبب شد آنان با التماس از ترامپ خواستار پایان جنگ شوند، در موضوع گروهکها نیز نباید با مهرهها درگیر شد، بلکه باید ضربه اصلی را به میزبان و پشتیبان آنها وارد کرد.
بارزانیها برای حفظ قدرت خانوادگی خود، اگر لازم باشد، خود اسلحه به دست میگیرند؛ همانگونه که در کنار دولت ترکیه علیه پ.ک.ک وارد نبرد شدند.
بنابراین، حل ریشهای مشکل گروهکهای تروریستی مستلزم آن است که یا خاندان بارزانی خود پای کار بیایند یا بهطور جدی به پاسخگویی واداشته شوند.