به گزارش کورد پاریز، حمو در گفت‌وگویی رسانه‌ای با طرح ادعای دفاع از «حقوق مدنی» و «برابری اقوام»، هرگونه بازگشت به نظام متمرکز پیش از جنگ را مردود دانست و خواستار تشکیل ساختاری «چندقومیتی و دموکراتیک» شد. این در حالی است که مناطق تحت کنترل SDF هم‌اکنون دارای نهادهای سیاسی، نظامی، امنیتی و اقتصادی جدا از دمشق هستند؛ امری که عملاً مرزهای حاکمیتی سوریه را در شمال و شرق کشور دستخوش تغییر کرده است.
ارتباط مستقیم فرماندهان SDF با پ.ک.ک – که در فهرست سازمان‌های تروریستی ترکیه، آمریکا و اتحادیه اروپا قرار دارد – و پیروی کامل از ایدئولوژی «کنفدرالیسم دموکراتیک» عبدالله اوجالان، نشان می‌دهد که پروژه این نیروها صرفاً بهانه‌ای برای تثبیت یک موجودیت کردی نیمه‌مستقل است. از نگاه منتقدان، این روند با الگوهای شناخته‌شده طرح‌های ژئوپلیتیک فرامنطقه‌ای، به‌ویژه پروژه‌های صهیونیستی برای تجزیه و تضعیف کشورهای مستقل خاورمیانه، همسو است.
هرچند حمو مدعی است که SDF تهدیدی برای ترکیه نیست، آنکارا بارها اعلام کرده که این نیروها شاخه مستقیم پ.ک.ک در سوریه هستند و با اقدامات خود امنیت ملی ترکیه را هدف قرار داده‌اند. همزمان، اصرار SDF بر حفظ نیروهای مسلح و رد ادغام کامل در ارتش سوریه، عملاً به معنای تداوم حضور یک ارتش موازی در خاک این کشور است؛ وضعیتی که خطر درگیری‌های داخلی و بی‌ثباتی بلندمدت را افزایش می‌دهد.
تجربه سال‌های اخیر نشان داده است که شعار «غیرمتمرکزسازی» در قاموس وابستگان پ.ک.ک، پوششی برای پیاده‌سازی گام‌به‌گام طرح تجزیه سوریه است؛ طرحی که با ایجاد شکاف‌های قومی و مذهبی، وحدت ملی را هدف قرار داده و منطبق با سناریوهایی عمل می‌کند که به فروپاشی کشورهای مستقل منطقه می‌انجامد.
