آنچه این روند را تهدیدآمیزتر می‌سازد، ظهور نسلی تازه از کودکان و نوجوانان داعشی است که در ده تا پانزده سال اخیر در بستر افراطی‌گری رشد یافته‌اند. این نسل دوم و سوم نه‌تنها آموزش‌های ایدئولوژیک سخت‌گیرانه را از کودکی دریافت کرده‌اند، بلکه در فضای روانی پر از خشونت و انتقام بزرگ شده‌اند؛ عاملی که می‌تواند آنها را در آینده به بازیگرانی خطرناک‌تر از نسل نخست تبدیل کند.
همزمان با خروج خانواده‌های داعشی، شاهد تحرکات تازه این گروه در عراق و سوریه هستیم. در عراق، ورود نیروهای تازه‌نفس موجب افزایش جسارت و تهاجم داعش شده است. در سوریه نیز بی‌ثباتی سیاسی و نظامی، به‌ویژه در محور شرق حماه–حمص و غرب فرات، فرصت‌هایی جدید برای بازسازی هسته‌های تروریستی ایجاد کرده است.
از سوی دیگر، رقابت و درگیری قبایل عرب با گروه‌های رقیب از جمله سازمان تروریستی پ.ک.ک در شرق فرات و تحریرالشام در غرب فرات، نزدیکی هرچه بیشتر برخی قبایل به داعش را به همراه داشته است. این ائتلاف‌های موقت قبیله‌ای، پشتوانه‌ای انسانی و مالی برای داعش فراهم می‌کند و زمینه بازگشت تدریجی آن را تقویت می‌سازد.
بازگشت تدریجی داعش با ترکیبی تازه از نیروهای جوان، حمایت‌های قبیله‌ای و استفاده از خلأهای امنیتی، نه‌تنها تهدیدی برای سوریه و عراق است، بلکه می‌تواند به سرعت ابعاد منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای پیدا کند. تکرار سناریوی سقوط شهرها به دست داعش، مداخلات چندملیتی جدید را اجتناب‌ناپذیر می‌سازد و موج تازه‌ای از خشونت‌های قومی و فرقه‌ای را دامن خواهد زد.
امروز، خطر بازگشت داعش بیش از هر زمان دیگری واقعی است. این بازگشت نه به‌صورت آشکار، بلکه آرام و خزنده در حال رخ دادن است. نادیده گرفتن این روند می‌تواند در آینده نزدیک هزینه‌های سنگینی بر دولت‌های منطقه و حتی امنیت جهانی تحمیل کند. مقابله مؤثر با این تهدید، نیازمند همکاری امنیتی و اطلاعاتی گسترده و همچنین برنامه‌های اجتماعی برای خنثی‌سازی نسل جدید افراطیون است؛ نسلی که اگر مهار نشود، به مراتب خطرناک‌تر از نسل نخست خواهد بود.
بازگشت پنهان داعش؛ تهدیدی جدی برای امنیت منطقه
اردوگاه «الحسکه» در شمال‌شرق سوریه، سال‌ها محل نگهداری هزاران عضو داعش و خانواده‌های آنها بود. اما طی ماه‌های اخیر، روندی نگران‌کننده آغاز شده است؛ قبایل متحد داعش با استفاده از مسیرهای قاچاق و در سایه ناامنی‌های موجود، هزاران خانواده داعشی را از این اردوگاه خارج کرده‌اند. بخشی از آنان به عراق بازگشته‌اند و گروهی دیگر در مناطق مختلف سوریه پراکنده شده‌اند. این روند، بنا بر ارزیابی کارشناسان امنیتی، یا در سکوت کامل ادامه خواهد یافت یا با حمله‌ای گسترده به زندان‌ها و مراکز بازداشت تکمیل می‌شود.
کوردپاریز، هیچ تعلق خاطری به گروه، حزب و یا جریان سیاسی، در میان انبوه سیاست ورزی های رایج احساس نمی کند و تلاش دارد تا رویکردی مستقل، نقادانه، تحلیلی و خردمندانه به وقایع و رخدادهای منطقه و جهان داشته باشد.