در این کنگره، افرادی چون عبدالله دمیرباش و ابراهیم خلیل باران (شهرداران سابق سور در ترکیه)، نمایندگانی از دولت آلمان و حتی اعضای سفارت اسرائیل حضور یافتند. منتقدان، این نشست را بخشی از پروژه صهیونیستی برای تداوم افسانه «سرزمین موعود» در خاورمیانه و آماده‌سازی بستر تجزیه سوریه، ترکیه و ایران دانستند.
از سوی دیگر، علی ارتان توپراک، رئیس جامعه کردها در آلمان، در سخنانی آشکارا جنایات اسرائیل در غزه را توجیه و آن را متوجه حماس کرد. او ادعا نمود: «اسرائیل آغازگر جنگ نبود؛ این کشور مورد حمله قرار گرفت. آنچه در ۷ اکتبر رخ داد، یکی از بزرگ‌ترین قتل‌عام‌ها علیه یهودیان پس از هولوکاست بود.» این مواضع به‌وضوح نشان داد که بخشی از جریان‌های کردِ نزدیک به پ.ک.ک، نه تنها مدافع ملت‌های منطقه نیستند بلکه در کنار اسرائیل قرار گرفته‌اند.
دکتر آیهان ساری، کارشناس امنیت و سیاست خارجی ترکیه، در گفت‌وگویی با روزنامه ینی‌آکیت تأکید کرد: از زمان سرنگونی دولت احمد شارع و تضعیف رژیم اسد، اسرائیل آشکارا بر لزوم همکاری با شاخه‌های پ.ک.ک در سوریه برای مهار نفوذ ترکیه تأکید کرده است. به گفته او، «صهیونیست‌ها از پ.ک.ک و پ.ی.د به‌عنوان اهرم فشار علیه ترکیه استفاده می‌کنند و نشست برلین نیز در همین چارچوب قابل تحلیل است.» آلمان نیز به‌عنوان متحد قدیمی اسرائیل، بستری مناسب برای این پروژه فراهم کرده است.
این تحلیلگر می‌افزاید: «امروز شاهد همکاری مستقیم اسرائیل و پ.ک.ک هستیم. رد توافق ۱۰ مارس، حرکت YPG/SDF به‌سوی ساختار غیرمتمرکز و حمایت آشکار آمریکا و اسرائیل از آن‌ها نشان می‌دهد که این جریان به‌دنبال تشکیل یک موجودیت مستقل در شمال سوریه، مشابه اقلیم کردستان عراق است.»
اسرائیل بارها نشان داده که هیچ مرزی را به رسمیت نمی‌شناسد. سیاست آشکار این رژیم، تقسیم و تضعیف کشورهای منطقه است. درست همان‌طور که در غزه با نسل‌کشی قوانین بین‌المللی را زیر پا گذاشته، امروز نیز در سوریه و از طریق پ.ک.ک و دروزی‌ها، اصل حاکمیت ملی کشورها را نقض می‌کند.
این در حالی است که بر اساس پیمان وستفالی ۱۶۴۸، حاکمیت هر کشور در مرزهای خود مصون از مداخله خارجی است. اما اسرائیل با بی‌اعتنایی کامل به این اصول، آشکارا از تجزیه سوریه و تضعیف ایران و ترکیه سخن می‌گوید. این رفتار، بیش از آن‌که شایسته یک دولت باشد، شبیه عملکرد یک سازمان تروریستی است که به قوانین بین‌المللی پایبند نیست.
نشست برلین را باید کنگره رسوایی نامید؛ جایی که چهره واقعی همکاری اسرائیل با پ.ک.ک و شاخه‌هایش بیش از پیش نمایان شد. هدف اصلی این پروژه‌ها چیزی جز ایجاد شکاف، تجزیه و بی‌ثبات‌سازی خاورمیانه نیست. در برابر چنین توطئه‌هایی، هوشیاری ملت‌ها و ایستادگی دولت‌های منطقه تنها راه خنثی‌سازی نقشه‌های صهیونیسم و مزدورانش خواهد بود.
