در موضوع سوریه، آنکارا با شرایطی متناقض روبهروست. از یک سو به دلیل ملاحظات سیاسی و اقتصادی، تمایلی به واکنش جدی علیه حملات مکرر اسرائیل به سوریه ندارد، اما از سوی دیگر نگران است که تحرکات نتانیاهو در سویدا و ارتباط با گروههای دروزی، زمینه نزدیکی آنها به نیروهای کُرد «قسد» را فراهم کند و جبههای تازه علیه ترکیه ایجاد شود. با وجود این نگرانیها، ترکیه به دلیل فشارهای آمریکا ناچار به خویشتنداری است و به دنبال یافتن مسیر خروج از این تنگناست.
اما همزمان، اسرائیل در قبرس طرحی دیگر دنبال میکند. فروش سامانه دفاع هوایی پیشرفته «باراک امایکس» به دولت رسمی قبرس، ترکیه را به شدت نگران کرده است. این سامانه که توان رهگیری اهداف هوایی تا برد ۱۵۰ کیلومتری را دارد، میتواند موازنه قوا در جزیره را تغییر دهد و برای داراییهای دریایی ترکیه در نزدیکی میدانهای گازی تهدیدی مستقیم باشد. آنکارا این اقدام را برهمزننده تعادل در قبرس میداند و مقامات نظامی و دفاعی ترکیه نسبت به آن هشدار دادهاند. در مقابل، دولت قبرس و حامیانش در اتحادیه اروپا، آمریکا و یونان، این خرید تسلیحاتی را اقدامی مشروع برای دفاع در برابر «اشغالگری ترکیه» توصیف میکنند.
کارشناسان روابط بینالملل بر این باورند که همکاری دفاعی اسرائیل و قبرس، به معنای ورود به مرحلهای تازه از رقابت تسلیحاتی در شرق مدیترانه است. این روند میتواند برنامههای انرژی ترکیه در منطقه را دشوارتر کرده و جایگاه قبرس را در ائتلافهای امنیتی و انرژی تقویت کند.
از سوی دیگر، ترکیه همچنان به تقویت جایگاه ترکهای قبرس شمالی ادامه میدهد، اما حتی نزدیکترین شرکای آنکارا، حاضر به شناسایی رسمی این ساختار سیاسی نشدهاند. در این میان، سرمایهگذاری اسرائیل در قبرس و پیوند آن با یونان، مصر و آمریکا، وضعیت ژئوپلیتیک منطقه را به ضرر ترکیه تغییر داده است.
به گفته تحلیلگران ترک، هرچند این تحولات موقعیت قبرس را تقویت کرده، اما هنوز توازن قدرت به طور کامل علیه ترکیه تغییر نکرده است؛ زیرا آنکارا همچنان از مزیتهای جغرافیایی، پیوندهای دیرینه با قبرس شمالی و ابتکارهای دیپلماتیک منطقهای برخوردار است.
با این حال، پرسش اصلی این است که آیا ترکیه در قبال توافقات پشت پرده اسرائیل در سوریه، حاضر به سکوت درباره قبرس خواهد شد یا نه.