منابع نزدیک به پ.ک.ک تأکید میکنند که این تغییرات نه فنی، بلکه به دستور مستقیم عبدالله اوجالان انجام شده است. این تصمیم ادامه روندی است که پس از انحلال رسمی پ.ک.ک توسط اوجالان در ۲۷ فوریه آغاز شد و منجر به بازنگریهای اساسی در ساختار و گفتمان سازمان، بهویژه در اروپا و ترکیه، شده است.
از «ترکیسازی» تا «ادغام دموکراتیک»
پس از سالها تأکید اوجالان بر «ترکیسازی»، اکنون مفاهیمی چون «ادغام مثبت» و «ادغام دموکراتیک» جایگزین شدهاند. گفته میشود اوجالان در جلسهای در ماه مه ۲۰۲۵ تأکید کرده است:
• «زبانی که ترکیه را هدف قرار میدهد، منفی است. ما این زبان را تغییر میدهیم.»
• «از این پس، از زبان مثبت علیه ترکیه و جامعه آن استفاده خواهد شد.»
• «ما تمرکز را به درون خود معطوف خواهیم کرد.»
بر همین اساس، رسانههای پ.ک.ک موظف شدهاند استفاده از اصطلاحاتی همچون «استعمارگر»، «کردستان»، «همگونسازی» و «قتلعام» را کنار بگذارند.
تعطیلی نشریات قدیمی و طراحی رسانههای جدید
اولین گام در این مسیر، تعطیلی روزنامه سرخوبون در ژوئن گذشته بود. این نشریه سالها نقش هدایت رسانهای و سیاسی پ.ک.ک را بر عهده داشت و نماد گفتمان «کردستان مستقل» بود. تعطیلی آن، بهنوعی پایان یک دوره و آغاز فاز جدید تلقی شد.
بهدنبال آن، کنفرانس مشترک کمیتههای رسانهای، انتشاراتی و تبلیغاتی پ.ک.ک در شمال سوریه برگزار شد که در آن مصطفی کاراسو نیز حضور داشت. در این نشست، اصلاحات گستردهای در حوزه رسانهای تصویب شد که محور آن تغییر گفتمان به دستور اوجالان بود.
تغییر تمرکز زبانی و محتوایی
طبق تصمیمات جدید:
• رسانههای ترکیزبان پ.ک.ک «وظیفه خود را انجام داده و به پایان رسیدهاند».
• انتشار به زبانهای سورانی و کرمانجی تقویت خواهد شد.
• حسابهای رسمی در شبکههای اجتماعی به این زبانها راهاندازی میشود.
• تمرکز رسانهها بر موضوعاتی چون «دموکراتیزاسیون، محیطزیست و مسائل زنان» خواهد بود.
• مقالات و ادبیات گذشته با گفتمان ضدترکیه بازبینی و برخی حذف خواهند شد.
اوجالان در مرکز روایت رسانهای
از این پس، رسانههای پ.ک.ک موظفاند بیش از گذشته شخصیت و اندیشههای عبدالله اوجالان را محور تولیدات خود قرار دهند. خبرنگاران ترکزبان RojNews نیز بهجای فعالیت در رسانههای پ.ک.ک، به شبکه تلویزیونی کانال ۸ اتحادیه میهنی کردستان (PUK) منتقل میشوند.
به نظر میرسد پ.ک.ک با این تغییرات در پی آن است که ضمن کاهش تنش مستقیم با دولت ترکیه، گفتمان خود را بازتعریف کرده و به جایگاه جدیدی در میان کردها و جامعه بینالمللی دست یابد.