به گزارش کورد پاریز، منابع محلی گزارش داده‌اند در حالی‌که ارتش ترکیه تجهیزات و نیروهای تازه‌نفس را به پایگاه‌های خود در اطراف حلب اعزام کرده است، هم‌زمان ائتلاف بین‌المللی به رهبری آمریکا کاروانی متشکل از ۲۵ کامیون حامل تجهیزات لجستیکی و نظامی را از اقلیم کردستان عراق از گذرگاه الولید وارد سوریه کرده و به پایگاه «قصرک» در حومه حسکه منتقل کرده است. این اقدام آشکارا در راستای تقویت توان نظامی پ.ک.ک/ی.پ.گ و متحدان آن در شرق فرات ارزیابی می‌شود.
در همین چارچوب، منابع میدانی اعلام کرده‌اند که نیروهای وابسته به پ.ک.ک مقادیر قابل توجهی سلاح سنگین، پهپادهای انتحاری و راکت‌اندازهای دوربرد را در اطراف سد تشرین و کارخانه‌های شرق حلب مستقر کرده‌اند. این اقدام هم‌زمان با حملات پهپادی این گروه به مواضع «ارتش ملی» سوریه (وابسته به ترکیه) صورت گرفته است.
از سوی دیگر، گزارش‌ها حاکی از آن است که اسرائیل نیز در قالب هماهنگی اطلاعاتی و فنی، پشتیبانی‌هایی در اختیار شاخه‌های پ.ک.ک در سوریه قرار داده و این امر موجب نگرانی جدی در میان مردم محلی و افزایش تنش‌ها در محور دیرحافر شده است.
تحرکات اخیر نشان می‌دهد که واشنگتن و تل‌آویو پ.ک.ک/SDF را به‌عنوان بازوی زمینی خود در شمال‌شرق سوریه تقویت می‌کنند. آمریکا با ارسال تجهیزات نظامی از کردستان عراق به حسکه عملاً بستر لازم برای تثبیت حضور پ.ک.ک را فراهم می‌سازد و اسرائیل نیز از این وضعیت برای فشار بر دولت سوریه بهره می‌برد.
تقویت نظامی پ.ک.ک در شرق فرات را می‌توان بخشی از سناریوی تجزیه سوریه دانست. حضور نظامی این گروه با حمایت آمریکا و اسرائیل، هم‌زمان با تضعیف نقش دولت دمشق، شکاف‌های قومی و مذهبی را تشدید کرده و بستر برای ایجاد یک موجودیت شبه‌دولت کردی وابسته به غرب را فراهم می‌کند.
افزایش حملات پهپادی و توپخانه‌ای SDF علیه گروه‌های تحت حمایت ترکیه نشان می‌دهد که پ.ک.ک قصد دارد با پشتوانه آمریکا و اسرائیل موازنه قوا را به ضرر آنکارا تغییر دهد. ترکیه نیز در پاسخ، یگان‌های زرهی و توپخانه‌ای را به جبهه دیرحافر اعزام کرده است که احتمال درگیری مستقیم‌تر را بالا می‌برد.
مردم محلی بیشترین زیان را از این رقابت‌های منطقه‌ای می‌بینند. انسداد مسیرهای اصلی (مانند بزرگراه حلب–رقه) و استقرار تجهیزات سنگین در مناطق مسکونی، خطر درگیری گسترده و مهاجرت اجباری جدید را تشدید کرده است.
همکاری نزدیک پ.ک.ک با آمریکا و اسرائیل نه تنها امنیت منطقه‌ای را تضعیف کرده، بلکه معادله قدرت در سوریه را پیچیده‌تر کرده است. این محور در واقع بخشی از راهبرد گسترده‌تر واشنگتن و تل‌آویو برای تضعیف دولت مرکزی سوریه و مهار نفوذ ترکیه و ایران در منطقه تلقی می‌شود.
