مسعود بارزانی رئیس اقلیم کردستان عراق به همراه هیاتی بلندپایه از مقامات اقلیم کردستان عراق اوایل هفته جاری راهی واشنگتن شد تا با مقامات آمربکا در خصوص وضعیت منطقه گفتگو کند. همزمان با این سفر کنگره آمریکا در تصمیمی قابل پیش بینی اعلام کردند که پول و سلاح بدون بازگشت به دولت مرکزی عراق به کردها و نیروهای سنی می دهند. این اقدام کنگره را عراقی‌ها تلاش برای تجزیه عراق اعلام کردند و بشدت نسبت به آن اعتراض دارند.
هرچند دولت آمریکا اعلام کرد این نظر دولت نیست ولی باز این سخنان و حتی سخنان جو بایدن مبنی بر اینکه سلاح تنها از طریق بغداد به کردها و اعراب سنی داده خواهد شد باز نتوانست از خشم دولت مرکزی بکاهد. در این بین در اقلیم برخی رسانه‌ها با برجسته کردن این اقدام کنگره چنین اعلام کردند که آمریکا موافق تجزیه عراق و تشکیل دولت کردی است.
این رسانه‌ها همچنین تصریح کردند که مسعود بارزانی موضوع استقلال کردستان را روی میز اوباما خواهد گذاشت. تجربه آمریکاییها در طول سالیان گذشته بر این اصل استوار بوده است که در کشورهای منطقه بخصوص عراق و سوریه گروههای متعددی تشکیل داده و این گروهها را به جان هم می اندازند.
طرح آمریکا برای ارسال سلاح برای کردها وسنی‌ها نشان می‌دهد که این کشور برنامه‌یی برای از بین بردن داعش ندارد و قصد دارد حالا حالاها از این ابزار برای حضور نظامی در منطقه بهره بگیرد .کما اینکه آنها در برخی مناطق به مواضع داعش حمله می‌کنند و در برخی مواقع به آنها سلاح می‌دهند. آمریکا و غرب با این ترفند داعش را زنده نگاه داشتند .
تقویت گروههای دیگر برای مقابله با داعش و نه توان از بین بردن داعش استراتژی آمریکاست. در عراق کردها و اعراب سنی باید بتوانند با داعش بجنگند ولی نباید پیروز شوند چرا که در این صورت چرخه اسلحه سازی آمریکا و غرب نمی‌چرخد.
کردها در عراق سپرهای دفاعی محکمی بودند که در مقابل داعش ایستادند ولی آنها در تفکرات خود ایده‌ال‌هایی دارند که دنبال تحقق آن هستند، از این رو افکار عمومی کردها بسیج شده است تا تاسیس دولت کردی توسط آمریکا را ببیند ولی بعید است آمریکا و غرب چنین اعتقادی داشته باشند.آمریکا نیازمند ادامه بحران در منطقه است.
نگاهی به گذشته همین عراق این موضوع را به خوبی نشان می دهد. زمانی که اوباما در کاخ سفید از نوری مالکی استقبال می‌کرد مقامات کاخ سفید زمینه سفر رئیس عشایر عرب سنی را که در اعتراض به دولت مالکی تجمع کرده بودند به آمریکا فراهم می‌کردند. نتیجه چی شد؟ هم داعش را درست کردند و هم به عراق سلاح فروختند.
در سوریه نیز همین کار را کردند. آمریکاییها دنبال تجزیه قدرت به گروههای مختلف در منطقه هستند به نحوی که این گروهها مدام در حال نبرد با هم باشند اما نباید بگونه‌یی باشد که این گروهها در یک جغرافیای سیاسی تثبیت شوند چون در این صورت زمینه‌های جنگ از بین می رود. آمریکاییها و غرب می‌خواهند کردها کماکان به نبرد با داعش ادامه دهند از یک سو آنها را مسلح کرده و از سوی دیگر داعش را مسلح می کنند. در تمام این جبهه‌ها کردها شاهد بودند که هیچ کدام از مواضع عقب داعش بمباران نمی شوند. در سوریه نیز حکایت همین است.
کردها و اعراب سنی و شیعه باید برای ایجاد بالانس سیاسی به نفع غرب مدام در جنگ باشند و آنها این کار را کرده‌اند. یکی از روشنفکران کرد اخیرا می گوید: ما از مسعود بارزانی رئیس اقلیم می‌خواهیم به مقامات آمریکا بگوید کردها خسته از نسل کشی و جنگ هستند و نمی‌خواهند بیشتر از این هیزم آتش شما در عراق باشند.
سفربارزانی به آمریکا قطعا سفر مهمی است و از دریچه‌های مختلف باید به آن نگریست. اقدام خوب بارزانی در تشکیل یک هیات کامل از گروههای کردی نشان می‌دهد بارزانی در این سفر انتقادات منتقدینش را گوش داده است که همواره می‌گفتند ریاست اقلیم در سفرهای خارجی تنها اعضای حزب خود را می برد .
ولی ریاست اقلیم در همین مدت خوب تجریه کرده است که آمریکاییها در سطح داخلی کردستان عراق نیز همواره با اجزاب مختلف کار کرده و هیچ وقت از بارزانی صرفا حمایت نکرده اند. این هم طبیعت سیاست آمریکاست که براساس بهره برداری از اختلافات داخلی مستقر است یا همان سیاست تفرقه بینداز و حکومت کن.
آمریکاییها می‌خواهندکردها و اعراب را قربانی کنند، از این رو می‌توان گفت که بحث استقلال کردستان تنها در اولویت‌های رهبران کردی قرار دارد، نه آمریکا و نه غرب چنین بنایی ندارند. آمریکاییها می‌خواهند کردها نه تنها امسال بلکه سال آینده نیز بجنگند. اگر داعش هم تمام شود جایگزینی برای آن پیدا می‌کنند.
متاسفانه کردها همواره قربانیان اصلی سیاست آمریکا بوده‌اند. تجربه سال ۱۹۷۵ و بعد از آن قطعا مسعود بارزانی و سایر مقامات کرد را با این واقعیت آشنا کرده است که آمربکا نه در پی تشکیل دولت کردی بلکه در پی حفظ بالانس سیاسی در عراق به نفع خود و همکارانش است. امروز همه می پرسند چگونه است داستان لیبی ظرف یک ماه تمام می‌شود اما داستان داعش حالا حالاها ادامه دارد. این داستان بی شباهت به داستان تام و جری نیست که اگر یکی بمیرد داستان تمام می شود و نفت و انرژی منطقه می‌طلبد این بازی ادامه داشته باشد.
