کورد پاریز بررسی می کند ، آخرین وضعیت پ.ک.ک و گزارش سازمان اطلاعات ملی ترکیه:
از زمانی که ترکیه در توافق با ایالات متحده آمریکا جبهه جدیدی علیه داعش را آغاز کرده است، با چراغ سبز آمریکا که اگر اعلام موافقت با حملات ارتش ترکیه به مواضع و کمپ های پ.ک.ک را بصورت رسمی اعلام نکرده است ، مخالفت جدی نیز با این حملات نداشته و به نوعی با یک معامله استراتژیک عمق راهبردی ترکیه را افزایش داده و سیرتحولات منطقه و درگیری با گروه تروریستی داعش را دستخوش تحولات بسیار جدی و عمیقی نموده است . در این فرآیند دولت ترکیه حملات شدیدی را علیه کمپ های پ.ک.ک آغاز کرده و این حملات که در اثر تحرکات مسلحانه و خشونت بار پ.ک.ک تشدید گردیده است، وضعیت پ.ک.ک را با چالش های جدید و البته مهمی روبرو ساخته است .
بر اساس گزارش سازمان اطلاعات ملی ترکیه از آخرین وضعیت پ.ک.ک، بخش اعظمی از کمپ های پ.ک.ک نابود شده است . در اثر حملات هوایی ارتش ترکیه در کمپ های قندیل، هاکورک، زاپ، کارا، متینا، هافتانین و آوشین – باسیان، ۸۰ درصد این کمپ ها تخریب شده است و این گزارش اذعان می دارد که پ.ک.ک در حال انتقال نیروهای خود به سمت سوریه است .
حرکت پ.ک.ک از عراق به سمت سوریه بدین معنا است که پ.ک.ک در حال بازی با آخرین برگ خود می باشد . پ.ک.ک پس از اینکه از سوی اتحادیه اروپا و ایالات متحده در زمره گروه های تروریستی قرار گرفت ایجاد ساختار متکثر و متنوع با موضوعات و کارویژه های مختلف را در دستور کار خود قرار داد. این روش موجب می شد که در وهله اول پ.ک.ک بتواند از فشار تحریم های مربوط به فعالیت گروه های تروریستی فرار کند. لذا ایجاد ساختار جدید بدان معنا نیست که پ.ک.ک برای این ساختار ایجاد شده در عالم واقع نیز تشکیلات منسجم و مجزایی را ایجاد نماید . نمونه بارز آن پژاک است که علیرغم داشتن دفتر و ساختار تشکیلاتی در اروپا عملا بدنه آن چیزی خارج از پ.ک.ک نمی باشد و تیم ها و یا کمپ های منتسب به خود نداشته بلکه در این تیم ها تعداد قابل توجهی از اکراد ترکیه نیز حضور دارند که از نکات مهم غالب بودن نقش کردهای ترکیه بر کردهای سایر کشورها می باشد . هر چند در این بررسی هدف واکاوی ساختار درونی پ.ک.ک نیست ، کما اینکه این امر یکی از ضرورت هایی است که تنویر ابعاد مختلف آن میتواند در تحلیل صحیح و دقیقتر رفتار این گروه موثر واقع گردد ولیکن این مسئله از این جهت عنوان گردید که مسئله کوچ پ.ک.ک از عراق به سوریه که در گزارش سازمان اطلاعات ملی ترکیه مورد اشاره قرار گرفته بود مورد توجه قرار گیرد . لذا بر این اساس حرکت پ.ک.ک از عراق به سوریه نشانگر این است که در سوریه نیز همان اعضای پ.ک.ک حضور دارند و شاخه سوری پ.ک.ک در واقع همان پ.ک.ک است و چیزی مجزا از پ.ک.ک نمی باشد .
اما نکته جالب دیگری نیز در گزارش سازمان اطلاعات ملی ترکیه وجود دارد و آن آخرین وضعیت ساختار تشکیلاتی پ.ک.ک می باشد .
در این گزارش آمده است:
کمپ های پ.ک.ک در ابعاد بسیار بزرگی تخریب شده است. در اثر حملات هوایی ارتش ترکیه در کمپ های قندیل، هاکورک، زاپ، کارا، متینا، هافتانین و آوشین – باسیان، ۸۰ درصد این کمپ ها تخریب شده است. در این عملیات ۳۰۰ نظامی پ.ک.ک کشته و ۵۰۰ نظامی دیگر نیز زخمی شده اند. در ساختار شورای رهبری پ.ک.ک تغییرات اساسی به وجود آمده است و برخی اسامی از ساختار شورای رهبری پ.ک.ک کنار گذاشته شده و برخی دیگر اضافه شده اند. بر اساس اطلاعات به دست آمده از منابع محرمانه سازمان اطلاعات ملی ترکیه، مراد قاراییلان ] کارائیلان [از اعضای شورای رهبری پ.ک.ک و فرد شماره ۲ پ.ک.ک و جمیل بایک، رئیس مشترک کنگره جوامع کرد (KCK) و فرد شماره ۱ حال حاضر پ.ک.ک به مناطقی دیگر گریخته اند. پ.ک.ک در حال انتقال به خاک سوریه است. این انتقال از طریق روستاها و خانه های روستاییان هم مرز صورت می گیرد.
بر اساس این گزارش سران پ.ک.ک در قندیل اعضاء را رها کرده و خود را به محل های امن رسانده اند و این مسئله نشان دهنده عمق فاجعه ای است که در پ.ک.ک در حال وقوع است .
به نظر می رسد در این رخداد که موجب کشته شدن افراد بیشماری گردیده است علاوه بر دولت ترکیه که در تلاش است شکست انتخاباتی اخیر خود را به شکلی سر وسامان دهد باید سران پ.ک.ک در قندیل نیز در برابر نهاد های حقوق بشری پاسخگوی وقایع صورت گرفته باشند، چرا که وضعیت حاضر برآیند رفتار دو طرف معادله یعنی ترک ها و یا به عبارتی AKP و کردها یا همان P.K.K و H.D.P است، لذا نمیتوان با فرافکنی همه مسائل را بر عهده طرف مقابل گذاشته و از زیر بار مسئولیت رفتار خود در این فرآیند شانه خالی کرد.
شاید دیگر چندان نتوان با تبلیغات پر طمطراق دروغ را چنان بزرگ به خورد مخاطبان داد که برای آنها باور پذیر باشد .
و در آخر نکته ای تامل برانگیز، و آن نحوه برخورد قدرتهای بین المللی به سرکردگی ایالات متحده با این مقوله است. شرایطی که در آن قربانیان اصلی مردم کرد خواهند بود، چرا که گروه ها و جریاناتی نظیر پ.ک.ک از منظر قدرتهای بزرگ، به عنوان ابزاری با کارویژه محدود و مشخص در جهت مطامع بین المللی و منطقه ای تعریف شده است و نحوه برخورد ایالات متحده پس از توافق با ترکیه در جبهه جدید علیه داعش در قبال حملات وسیع و گسترده علیه پ.ک.ک و از طرف دیگر تسامح با حرکت کردها در سوریه خود نشانگر استفاده ابزاری از گروه هایی نظیر پ.ک.ک توسط این قدرتها است و این امر تاسف بار خواهد بود زمانی که مشخص شود سران این گروه ها در تعاملات خود با این قدرتها چه جاهلانه و یا عامدانه از چنین رویکردی غفلت داشته اند.
