نوشته ی: اندرو جی. تبلر

ترجمه : سرویس بین الملل کوردپاریز

کوردپاریز : متن پیش رو در پایگاه اینترنتی انستیتو واشنگتن منتشر گردیده و انتشار آن به معنی تائید تمام یا بخشی از آن نیست .

شناخت حوزه های مختلف نفوذ در سوریه و کار با همسایگان آن برای تثبیت هر یک از بخش های معما می تواند گامی حیاتی برای کنار هم قرار دادن این معما می باشد. ترکیه سخت به دنبال آنست تا برای مقابله با پ ک ک یک منطقه پرواز ممنوع در شمال سوریه ایجاد کند. اردن در جنوب، اسرائیل در سمت بلندی های جولان، عربستان و قطر در سطح منطقه ای همگی فعال هستند.

همگی به نام کمک برای ثبات و کمک های بشردوستانه مدعی اند. این کشورها ذره ذره نقشه سوریه و سیاست آمریکا در این منطقه را محاسبه می کنند.

شاید ترکیه بیش از همه تلاش می کند تا منطقه ای به عرض ۶۰ مایل برای ممنوعیت پرواز ایجاد کند. این را به بهانه داشتن منطقه ای امن برای مخالفان اسد می خواهد اما هدف کردها هستند.

ترکیه می خواهد در این منطقه روی نیروهای ترکمن سرمایه گذاری کند که تعداد آنها حدود ۳۰۰ هزار در سوریه است. پ ک ک وشاخه هایش نیز در مناطق کردنشین سوریه سخت تلاش می کند و از طریق حزب اتحاد دموکراتیک جای پای خود را تثبیت کند. دیگر گروههای کرد نیز از این که حزب اتحاد دموکراتیک از سوی اسدحمایت میشوند و یا حداقل با آنها مقابله نمیشود ناراضی هستند. این حزب انکار می کند که بخشی از پ ک ک است اما نادرست است و ترکیه نیز مرزهای خود را روی مناطق کردنشین سوریه بسته است. آمریکا به کردها کمک کرد تا تل ابیض را آزاد کنند اما پ ک ک تلاش نمود تا مناطق کردنشین را به هم وصل نماید. با مخالفت ترکیه آمریکا قبول کرد اجازه ندهد کردها در منطق پیشنهادی ترکیه برای پرواز ممنوع باشند.

دخالت احتمالی نظامی ترکیه

هرگونه دخالت نظامی ترکیه درسوریه میتواند چالشهای سیاسی وامنیتی بلندمدت برای آنکارا به همراه داشته باشد. ساده ترین ومهمترین پتانسیل این است که تصمیم به جدایی طلبی دربین کردهای ترکیه تقویت گردد. دراین حالت اسد وروسیه میتواند حزب اتحاد دموکراتیک وداعش را تحریک کرده و ترکیه را اشغالگر معرفی نمایند وهمه افکار عمومی سوریه به این موضوع معطوف شده واین گروهها راتقویت کند. این سبب میشود در اینده از دو گزینه یکی را انتخاب کند : عقب نشینی کرده وشکست را قبول کند و یا حضوری بسیار پرهزینه درجرابلس وعزاز را تحمل نماید.

هر روز نقشه سوریه در حال تغییر است. همه عوامل مذکور نفوذ خود را بکار می گیرند تا به نفع خود تمام کنند و احتمال توافقی بین طرف های ذینفع نیز بعید است. این به تداوم بحران خواهد انجامید.

آمریکا در این بین بایستی قبول کند که سوریه یک دولت شکسته شده است و هرگز به حالت اول برنمی گردد با این که سخت تلاش می کند تا به حالت اول برگردد. آمریکا بایستی به جای همکاری با روسیه با همسایگان و صاحبان نفوذ در سوریه همکاری کندتا بتواند گام نخست جهت تثبیت سوریه را بردارد و زمینه برای برگرداندن آن به حالت اول آماده شود.

منبع : انستیتو واشنگتن