داریوش آشوری، در دانشنامه سیاسی درتعریف ترور چنین می‌‌گوید : ترور، در لغت، در زبان فرانسه ،‌به معنای هراس و هراس افکنی است . همچنین رفتار و اقدامات گروه هایی که برای رسیدن به هدفهای سیاسی خود، دست به کارهای خشونت آمیز و هراس انگیز می‌‌زنند، ترور نامیده می‌‌شود . ترور به معنای کشتار سیاسی نیز به کار می‌‌ رود  .

بر همین اساس هر فرد، سازمان و یا گروهی که از طریق خشونت ، قتل ، بمب گذاری، خونریزی و ایجاد ترس و وحشت برای رسیدن به اهدافش تلاش کند، تروریست خوانده می شود.

جمهوری اسلامی ایران را به جرأت می توان یکی از قربانیان تروریسم در جهان دانست. از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی (ره) و استقرار نظام جمهوری اسلامی، کُردها به عنوان یکی از اقوام اصیل ایرانی از همان ابتدا وفاداری خود به نظام جهوری اسلامی ایران را نشان دادند و در دوران دفاع مقدس دوشادوش سایر هموطنان ایرانی یه دفاع از میهن برخاستند و در این راه هزاران شهید دادند.

برخی از گروهک های ضدمردمی که  داعیه حمایت از کُردها را داشتند منافع خود را در خطر دیدند که دلیل اصلی آن نیز حمایت اقوام از نظام جمهوری اسلامی ایران بود. در پی آنکه این گروهک ها در رسیدن به اهداف خود ناکام ماندند رویکرد مسلحانه و تروریستی را در پیش گرفتند  اما قاطعیت نظام جمهوری اسلامی در برخورد با گروهک های تروریستی از یک سو و بی اعتنایی کُردهای ایران به خواسته های شوم این گروهک ها از سوی دیگر، باعث شد این گروهک ها به خاک کشور همسایه (عراق) رفتند و در برخی مناطق کُردنشین شمال این کشور اردوگاه هایی را ایجاد کردند.

جنگ تحمیلی موجب آشکار شدن چهره واقعی بسیاری از این گروهک ها شد . چهره ای که در قالب مفاهیم تاسف باری همچون مزدوری ، جاسوسی و خیانت به سرزمین تعریف میشود و این از تجاوز یک کشور بیگانه تاسف بار تر بود و لکه ننگی شد بر پیشانی این گروه ها که مبنای رفتار آنها خشونت ، تروریسم و افراطی گری است به گونه ای که دیگر امکان فرار از نتایج عملکرد آنان میسر نخواهد بود .

تعدادی از این گروه های تروریستی و خشونت طلب که رفتار آنها مبتنی بر منطق اسلحه و خشونت طراحی شده است هر از چند گاهی از آن سوی مرزها به خیال های کودکانه وارد مناطق مرزی می شوند و درگیری های مسلحانه بین آنها و نیروهای مرزبانی نظامی ایران که وظیفه پاسداری از مرزهای میهن را به عهده دارند فضای منطقه را آسیب پذیر می کند .

این مسئله همانند مین های عمل نکرده آرامش مردم مناطق مرزی را بر هم می زند و این شهروندان انتظار دارند مقابله با تروریسم از هر نوع آن از خارج مرزهای سرزمینی دنبال شود.

شواهد حکایت از آن دارد که اقلیم کردستان عراق به محل امنی برای این تروریست ها تبدیل شده است و این گروهک های اردوگاه نشین هر از چند گاهی با تحریک برخی جناح ها در اقلیم و با حمایت تسلیحاتی و مالی برخی قدرت های منطقه ای و فرا منطقه ای به داخل خاک ایران نفوذ کرده و قصد انجام اقدامات تخریبی دارند که تا کنون نتوانسته اند به اهداف خود برسند و با مقابله ی جدی مردم استان های کُردنشین و نیز پاسخ قاطع نیروهای نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران مواجه شده اند

تحرکات این گروه ها در مقابل دیدگان مسئولان اقلیم صورت می گیرد و حتی برخی از این گروهک ها از حکومت اقلیم جیره ماهانه دریافت می کنند. با توجه به اینکه وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران در شهرهای سلیمانیه و اربیل دارای کنسولگری است انتظار ساکنان استان های غربی کشور از دستگاه دیپلماسی این است که با جدیت این مسئله را از حکومتِ ناکارآمد اقلیم کردستان عراق و حکومت مرکزی بخواهد و همانگونه که تروریست های سازمان مجاهدین خلق، که بیشتر در بین مردم ایران به نام منافقین شهره اند را از پایگاه شان بیرون کردند ، تروریست های کُردنما را نیز از زیر چتر حمایتی خود خارج کنند.

حتی اگر مسئولان اقلیم در این زمینه اقدام قانع کننده ای انجام ندهند ، دستگاه دیپلماسی کشورمان می تواند از طریق مراجع قضایی بین‌المللی موضوع پناه دادن به گروه های تروریست در مناطق تحت کنترل اداره محلی کُردستان عراق را پیگیری کند.