گروه های مسلح و تجزیه طلب در ایران فقط مشمول توجهات رژیم صهیونیستی و آمریکا نیستند بلکه طی یکسال اخیر، حکومت آل سعود در هیبت ارباب متمولِ جدید برای این گروه ها وارد عرصه شده است.
به گزارش کوردپاریز، اخیراً مصطفی هجری سرکرده حزب منحله دمکرات کردستان ایران در گفتگو با روزنامه اورشلیم پُست ارگانِ رژیم صهیونیستی، ضمن درخواست حمایت از این رژیم گفته است: جمهوری اسلامی ایران دشمن مشترک اسرائیل و حزب دمکرات است.
هجری در بخشی از این مصاحبه می گوید: «ایران پول زیادی را صرف حمایت از حزب‌الله و حماس علیه اسرائیل می‌کند و به نظر من اسرائیل باید رژیم ایران را دشمن اصلی خود تلقی کرده و در جهت تضعیف آن تلاش کند. حزب‌الله و حماس کمک‌های مالی فراوانی از ایران دریافت می‌کنند و آنان نیز با ایران در جهت دشمنی با اسرائیل همکاری دارند، به همین دلیل باید اسرائیل از احزاب اپوزیسیون ایران علیه رژیم ایران حمایت کند.»
با نگاهی به گذشته ی گروه های مسلح و تجزیه طلب همچون پژاک، کومله، دمکرات، جیش العدل و الاحوازی، موارد فراوانی از مزدوری این گروه ها برای کشورها، سازمان ها، و نظام سلطه را مشاهده خواهیم کرد. پیش از این نیز مئیر جاودانفر استاد دانشگاه هرتزلیای اسرائیل و کارشناس امور ایران در گفتگو با خبرنگار آسوشیتد پرس بر حمایت اسرائیل از پژاک تاکید کرده بود.
همکاری حزب دمکرات با رژیم بعث عراق در دوران جنگ تحمیلی یکی دیگر از این نمونه هاست. علیرضا اکبری شاندیز مسئول شاخه ی کُردستانِ گروه موسوم به سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) در ۲۸ مهر ماه ۱۳۵۹ و پس از حمله نظامی رژیم بعث به خاک ایران طی نامه ای به هیأت سیاسی این سازمان می نویسد: «تمام شواهد و قرائن نشان می دهد که حزب دمکرات کردستان در برنامه تجاوز رژیم صدام حسین به ایران جای مشخصی را اشغال می کند و عملیات دمکرات و ارتش عراق در منطقه از هماهنگی کامل برخوردار است و حزب روی نتایج جنگ ایران و عراق برای خود حساب شخصی باز کرده است. حزب دمکرات با نزدیک به یک هزار پیشمرگه به ارومیه حمله می کند تا پشت جبهه پادگان های شمال کردستان را درگیر کند و همزمان با آن ارتش عراق از مرز پیرانشهر عبور کرده و پادگان های پیرانشهر – جلدیان و پسوه را زیر آتش شدید توپخانه و میگ های خود قرار می دهد و نیروهای دمکرات با کمک مستشاران عراقی پادگان های مزبور را محاصره می کنند».
گروه هایی همچون پژاک که موجودیت خود را مدیون نظام سلطه هستند، برای آنکه از دایره نگاه و توجه قدرتهای بزرگ، خارج نشوند حاضرند در ازای دریافت کمک های تسلیحاتی و مالی از قدرت های منطقه و نظام سلطه به خدمت آنها در آیند.
سیمور هرش، روزنامه‌نگار شناخته شده آمریکایی، در مقاله‌ای که ۲۷ نوامبر ۲۰۰۶ در روزنامه نیویورکر با عنوان «اقدام بعدی» منتشر کرد، پرده از روابط آمریکا و اسرائیل با پژاک برداشت. وی نوشت: «در شش ماه گذشته، اسرائیل و آمریکا در حمایت از یک گروه کرد به نام حزب زندگی آزاد در کردستان (پژاک) با یکدیگر همکاری کرده‌اند. یک مقام مشاور که به پنتاگون نزدیک است به من گفت که این گروه «به عنوان بخشی از تلاش برای یافتن ابزارهای مختلف به منظور فشار به ایران» حملات پنهانی در داخل مرزهای این کشور انجام می‌دهد».
در ۱۸ آوریل ۲۰۰۶، دنیس کاسینیچ (Denis Kucinich)، نماینده کنگره آمریکا، در نامه‌ای به جرج دبیلو بوش، رئیس‌جمهور آمریکا، به حمایت آمریکا از پژاک اذعان می‌کند. وی نوشت: گزارش‌هایی وجود دارند مبنی بر اینکه آمریکا در حال ایجاد اپوزیسیون و حمایت از عملیات‌های نظامی در ایران است که توسط گروه‌های شورشی و گروه‌های اقلیت‌های قومی که برخی‌شان در داخل عراق فعالیت می‌کنند، است. حزب زندگی آزاد در کردستان (پژاک) یکی از این گروه‌ها است.
از سوی دیگر و همزمان با سفر عبدالرحمان حاجی احمدی سرکرده گروه پژاک به آمریکا روزنامه واشنگتن‌پست در ۴ آگوست ۲۰۰۷ نوشت: «رئیس بزرگترین گروه مخالف کُرد ایران خواهان دریافت حمایت سیاسی و نظامی آمریکا برای سرنگون کردن رژیم اسلامی ایران و ایجاد یک حکومت دموکراتیک و فدرال در تهران است».
همچنین وبگاه خبری آمریکایی نیوز مکس در آگوست ۲۰۰۷ مصاحبه ای با عبدالرحمان حاجی احمدی سرکرده گروه پژاک که به واشنگتن سفر کرده بود انجام داد. حاجی احمدی در این مصاحبه می گوید: امیدوارم در دیدار با مقامات ارشد دولت آمریکا درباره وضعیت جاری در ایران و کمک واشنگتن به پژاک گفتگو و رایزنی کنم. وی در ادامه گفت: با کمک آمریکا اقوام کُرد را در شورشی که می تواند به کل ایران گسترش یابد هدایت می کنیم.
در ابتدای سال ۱۳۸۲ در حالیکه فقط چند هفته از حمله ی آمریکا به عراق و سقوط صدام حسین سپری شده بود، خالد عزیزی نماینده وقتِ حزب منحله دمکرات کردستان ایران طبق تصمیمات اتخاذ شده در پلنوم نهم این گروه به وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد: در صورت حمله آمریکا به ایران، حزب ما می تواند شهرهای کردنشین را اشغال و از آمریکا و متحدانش تقاضای کمک کند تا آن مناطق را تحت اشغال درآورند و با اعلام منطقه ی پرواز ممنوع کُردهای ایرانی نیز همانند کردهای عراق سرنوشت خویش را تعیین کنند.
گروه های مسلح و تجزیه طلب فقط مشمول توجهات رژیم صهیونیستی و آمریکا نیستند بلکه طی یکسال اخیر، حکومت آل سعود نیز به پشتوانه دلارهای نفتی، در هیبت ارباب متمولِ جدید برای این گروه ها وارد عرصه شده است. در دی ماه ۱۳۹۴ نشستی در کپنهاگ دانمارک با عنوان «مقاومت ملی احواز و عاصفه الحزم» توسط سرویس های امنیتی عربستان و انگلیس برگزار شد. در این نشست که گروهک های تروریستی منطقه مانند: پژاک، جیش العدل و الاحوازی نیز حضور داشتند راهکارهای ایجاد ناامنی و تنش در استان خوزستان ایران جهت مقابله با افزایش نفوذ ایران در منطقه توسط گروهک های تروریستی حاضر در نشست بررسی شد.
شکست و ناکامی عربستان سعودی در دستیابی به اهدافش در سوریه و یمن، قدرت رو به تزاید جمهوری اسلامی ایران در زمینه های مختلف سیاسی، اقتصادی، نظامی و نیز اقتدار ایران در پیشبرد مذاکرات هسته ای و موفقیت نظام اسلامی در حفظ دستاوردهای هسته ای و شکست ناپذیری محور مقاومت در مقابل رژیم صهیونیستی باعث شده تا عربستان و رژیم صهیونیستی از سر استیصال به گروه های ورشکسته، متوسل شوند، گروه های مسلح و تجزیه طلب نیز به دلیل ترس و هراس از اقتدار جمهوری اسلامی، در حال حاضر دامان آل سعود و اسرائیل را به مثابه ی پناهگاهی برای خود تلقی کنند.
