کوردپاریز: بیشتر شبیه خنجر از پشت است، واشنگتن از زبان جو بایدن، معاون رئیس جمهوری ایالات متحده نسبت به خطر کردها در سوریه هشدار می دهد، همان کسانی که تا دیروز مهمترین متحد امریکا در مبارزه با داعش محسوب می شدند اکنون به دلیل این که به دنبال خودمختاری هستند یا صرفا به دنبال برجسته کردن وجهه سیاسی با هویت کردی خود در شمال سوریه هستند، از سوی امریکا مورد تهدید قرار می گیرند. در حالی که ایالات متحده خود از نیروهای مسلح کرد خواست که وارد شهر منبج سوریه که در مسیر رقه، پایتخت داعش واقع شده است، بشوند و وعده داده بود که خود از آنها حمایت هوایی خواهد کرد. امریکا از کردها خواسته بود به محض این که نیروهای داعش از شهر منبج خارج شدند فورا وارد شهر شوند و شهر را به تصرف خود در آورند. اما وقتی که نیروهای کردی وارد شهر منبج شدند امریکایی ها هیچ گونه کمکی به آنها نکردند، کردها هم مجبور شدند نیروهای خود را از شهر منبج خارج کنند و تسلیم هشدارهای امریکا شوند.
رفتار امریکا در قبال کردها بیشتر شبیه عذرخواهی و ابراز تاسف به ترکیه بود. جو بایدن، معاون رئیس جمهوری امریکا در سفر اخیر خود به ترکیه حمایت واشنگتن را از نیروهای تدافعی ترکیه در سوریه بیان داشت و گفت که از تسلط نیروهای ترکیه ای بر شهر جرابلس که یکی از مهمترین نقاط برای عبور امدادات و مواد اولیه و نیرو برای داعش در سراسر سوریه و عراق است، حمایت می کند. طبیعتا تهدیدهای امریکا به مثابه خاک پاشیدن در چشم کردهای سوریه بود که فکر می کردند می توانند همانند کردستان عراق در شمال سوریه نیز پناهگاه امنی برای خود ایجاد کنند. به همان شیوه ای که صدام حسین و ملا بارزانی در قدیم توافق کردند اگر چه اکنون به تمایلات جدایی طلبانه از عراق رسیده است.
مساله کردها همیشه باعث نگرانی سه کشور سوریه و ترکیه و عراق که جمعیت بزرگی از کردها را در خود جای داده اند، بوده است. کردها در هر سه این کشورها یک هدف را دنبال می کنند.
در صورتی که منبج و جرابلس سقوط می کرد راه برای بازپس گیری رقه که داعش آن را پایتخت رسمی خلافت ابوبکر البغدادی اعلام کرده است، باز می شد.
روشن است که هدف نخست بایدن، معاون رئیس جمهوری امریکا از سفر به ترکیه تاکید بر اهمیت پیمان امریکایی – ترکی است، و تسلیم واشنگتن در برابر آنکارا است که سه سال است بر ایجاد منطقه هائل در شمال سوریه اصرار دارد. باید اعتراف کند که امریکا از ترکیه به عنوان عضوی بارز از پیمان ناتو که می تواند مخاطراتی برای این پیمان ایجاد کند، می ترسد. بارزترین تهدید می تواند تلاش اردوغان برای تغییر پیمان خود با ناتو و واشنگتن و بهبود روابطش با مسکو باشد! اما حتی اگر ترکیه با وجود مخاطرات بسیار بخواهد چنین تغییری در سیاست خارجی خود ایجاد کند، نمی تواند اعتراف نکند که در سیاستی که در قبال سوریه پیش گرفت، اشتباه کرد. دلیل روشن این ادعا، تصحیح تلاش های ترکیه در قبال سوریه است که معاون نخست وزیری ترکیه به صراحت گفت که آنکارا با بقای اسد در قدرت در مرحله انتقالی تا زمانی که انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی جدید سوریه برگزار شود، مخالفتی نمی کند.
