پ.ک.ک تهدیدهای خود علیه شخصیت های کُرد و حذف فیزیکی مخالفان و منتقدان را در شهرهای کرد نشین ترکیه شدت بخشیده است.

خبرگزاری آلمانی دویچه وله نوشت: طی دو ماه گذشته در شهرهای کردنشین ترکیه ۶ شخصیت کرد عضو حزب عدالت و توسعه (آکپارتی) از سوی پ.ک.ک ترور شده اند. در همین گزارش آمده است افراد ترور شده عمدتاً کارمند شهرداری های مناطق کردنشین بوده اند.

دویچه وله به نقل از مردم شهرهای کردنشین ترکیه می نویسد غیر از اعضای آکپارتی، اعضای حزب دمکراتیک خلق ها موسوم به HDP که به همسویی با پ.ک.ک اشتهار دارد نیز جانشان در خطر است.

خبرگزاری باس نیوز در اقلیم کردستان عراق نیز نوشت: روز ششم اکتبر ۲۰۱۶  یک دختر کُرد عضو پ.ک.ک به نام “روناهی ” اهل شهر “وان” در کُردستان ترکیه تلاش کرد تا از پایگاه های این گروه در کوهستان قندیل در شمال عراق فرار کند.  این منبع خبری افزود: روناهی مسئول یکی از واحد های گروه پ.ک.ک به نام کماندوهای “شهیدان کورته ک ” بوده است و پس از اقدام به فرار در نزدیک کوه “شه گه ور”  در دره  “باله یان”  از توابع منطقه چومان در شمال عراق از سوی اعضای مسلح پ.ک.ک دستگیر ور در همان نقطه تیرباران شد.

باس نیوز نوشت: پ.ک.ک با هدف جلوگیری از بازگشت اعضای مسلح این گروه به زندگی عادی ، برای کسانی که اقدام به فرار می کنند مجازات سنگینی در نظر گرفته است. در سالهای گذشته نیز چندین بار افرادی که قصد فرار از گروه را داشته اند، تیرباران شده اند.

پ.ک.ک در زمینه حذف فیزیکی مخالفانِ داخلی و همچنین منتقدان و مخالفان مشی مسلحانه ی خود همانند حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی در دوره استالین عمل کرده است. این گروه هر صدای مخالفی را با برچسب هایی همچون: خائن، جاش و عامل نفوذی دشمن، خفه می کند.

فیصل تورناجی مشهور به کانی ایلماز که در سال ۲۰۰۴ به همراه عثمان اوجالان و برخی دیگر از کادرهای پ.ک.ک از این گروه جدا شده بود و حزب میهن پرستان دموکراتیک (PWD) را در کُردستان عراق تاسیس کرده بود، در فوریه سال ۲۰۰۶ توسط عوامل پ.ک.ک و با انفجار بمب کارگذاشته در اتومبیل وی، در شهر سلیمانیه کشته شد.

کمال شاهین مشهور به کمال سور که از پ.ک.ک جدا شده بود و گروهی با نام Rekevtin (وفاق) را پایه گذاری کرده بود در سال ۲۰۰۵ از سوی عوامل پ.ک.ک ترور شد.  سبحان روژهلات و قتل صبری توری از اعضای ارشد گروه بودند که به دلیل اختلاف نظر با مقاامات ارشد پ.ک.ک و به اتهام خیات به قتل رسیدند.

در ۲۳ آگوست ۲۰۱۳ نیز ۳ فرد مسلحانه ی وابسته به پ.ک.ک در شهر کوی سنجق در کردستان عراق قصد حمله به خانواده های جداشدگان از پ.ک.ک را داشتند که پس از درگیری و زخمی شدن یکی از عاملان؛ این حمله بدون نتیجه بود. همان زمان هفته نامه اجتماعی – سیاسی دیپلمات (نسخه کردی) به تاریخ  یکم سپتامبر ۲۰۱۳  نوشت که هدف از این حمله، قتل نظام الدین تاش مشهور به بوتان یکی دیگر از جداشدگانِ پ.ک.ک بوده است.

حزب اتحاد دمکراتیک PYD  به عنوان بازوی پ.ک.ک در سوریه نیز به شیوه ی حزب مادر هر صدای مخالف در درونِ گروه را خفه می کند و اجازه کوچکترین اعتراضی را به نیروهای خود نمی دهد.

در نهم ماه می سال ۲۰۱۴ در شهر القحطانیه (تربه سپی) در استان حسکه سوریه که تحت کنترل PYD است منزل یک شهروند و فعال مدنی به نام مجید موسی مشهور به Pêşeng Mûsa مورد هدفِ یک انفجار مهیب قرار گرفت که در اثر آن فردی به نام “رمضان محمد حسن” کشته شد. بعداً مشخص شد که رمضان محمد حسن عضو PYD بوده که با مسئولان عالی رتبه ی PYD اختلاف نظر شدید داشته و این انفجار در حقیقت سناریویی از پیش طراحی شده برای از بین بردن وی بوده است.

سایت http://www.kurdwatch.org که به ۴ زبان آلمانی، انگلیسی، عربی و کُردی موارد نقض حقوق بشر در مناطق کُردنشین سوریه را پیگیری می کند به دهها مورد نقض حقوق شهروندان کُرد از سوی شاخه پ.ک.ک در مناطق کردنشین سوریه همچون: ایجاد محدودیت برای روزنامه نگاران منتقد، ربودن فعالان و روزنامه نگاران منتقد، شکنجه شهروندان و …..  اشاره دارد.

• ربودن ابراهیم کورش از پیشمرگه های حزب دمکرات کردستان – سوریه در یکم دسامبر ۲۰۱۴
• ربودن علی عبدالرحمان روزنامه نگار منتقد پ.ک.ک
• ربودن ۶ فعال سیاسی و مدنی در دسامبر ۲۰۱۲
• شکنجه جنگین الیکو روزنامه نگار منتقد پ.ک.ک در ژانویه ۲۰۱۶

حمله به تظاهرکنندگانی که به نحوه رفتار نیروهای PYD با مردم معترض بودند در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۵ در شهر کُردنشین المعبده (گرکی لگی)

از سوی دیگر اخیراً یک روزنامه نگار کُرد سوری به نام اسماعیل علی که به انتقاد از پ.ک.ک اشتهار داشت  در شهر المالکیه ( دیریک)  توسط چند فرد مسلح ربوده شد. سندیکای روزنامه نگاران که در مناطق کُردنشین سوریه فعالیت دارد شاخه پ.ک.ک در سوریه را  مسئول ربودنِ اسماعیل علی دانست و اعلام کرد:  خطر دستگیری، شکنجه و حذف فیزیکی همه روزنامه نگارانِ منتقد پ.ک.ک را تهدید می کند. این سندیکا همچنین اعلام کرد به دلیل دستگیری ،  ارعاب  و شکنجه تا کنون ۲۵  روزنامه نگار و فعال رسانه ای مناطق کُردنشین سوریه را ترک کرده اند.

در کوهستان قندیل (محل استقرار پ.ک.ک در شمال عراق) دادگاه صحرایی پ.ک.ک به ریاست فردی به نام قاضی آواره برگزار می شود و عناصر به اصطلاح خائن و متمرد محاکمه می شوند و در هر صورت نیز احکامی همچون: اعدام، تیرباران، حبس های طولانی مدت و شلاق درباره آنها اجرا می شود.

جزم اندیشی و دگماتیسم اساس اندیشه ی حاکم بر پ.ک.ک و شاخه ی ضد ایرانی آن پژاک است. محدود سازی نیروها در گروه پ.ک.ک و عدم امکان ارتباط آنان با خارج از مقرهای مخوف گروه، کانالیزه شدن افراد و عدم اجازه ی اعتراض و انتقاد به آنان باعث انباشت نارضایتی در پ.ک.ک شده است و مسئولان گروه از بیم افشا شدن حقایق ، حذف فیزیکی مخالفان و منتقدان را در دستور کار خود قرار داده اند.