الگوی پ ک ک (که در لیست تروریستی آمریکا و اتحادیه اروپا قرار دارد) برای جذب جنگجویان کودک متفاوت از داعش و بوکوحرام است. در پ ک ک جذب کودکان حتی ۷ الی ۱۲ ساله متداول است. در سال ۲۰۱۰، یک روزنامه ملی دانمارک به نام برلینگسه تیدنده گزارشی را درباره جنگجویان کودک در پ ک ک منتشر کرد. طبق آن گزراش حدود ۳ هزار نفر کودک در بین اعضای پ ک ک هستند. کوچکترین آنها ۹-۸ سال داشت. داستان زندگی عبدالله اوجالان و نحوه استفاده از اسلحه و مواد منفجره را به آنها یاد می دهند.
پس از انتشار آن گزارش، پ ک ک با واکنش تند سازمان های حقوق بشری در سراسر دنیا مواجه شد. همان سال، یونیسف بیانیه ای منتشر کرد و “نگرانی عمیق خود” از جذب کودکان توسط پ ک ک برای جنگ را مطرح نمود.
در اکتبر سال ۲۰۱۳، خانم دلال آمد به نمایندگی از HPG (شاخه مسلح پ ک ک) پیمان تعهد برای محافظت از جان کودکان در درگیری های مسلحانه را امضا کرد. این سند که محصول تلاش های سازمان های مردم نهاد ژنو است با هدف ارتقای احترام به افراد غیرمسلح برای هنجارهای بشردوستانه در درگیری های مسلحانه است. علی رغم این تعهد، پ ک ک همچنان کودکان را برای فرستادن به جنگ جذب می کند. تعدادی از آنها در حملات تروریستی در ترکیه مورد استفاده قرار گرفته اند. طبق ماده دوم قانون ضد ترور، کسانی که در حین ارتکاب یک عمل تروریستی دستگیر می شوند مجرم تروریستی هستند خواه بزرگسال باشند خواه کودک. طبق گزارش المانیتور، کودکان کُرد ۱۷-۱۲ ساله بیشترین تعداد مظنونان حملات تروریستی هستند که از آغاز درگیری ها بین پ ک ک و نیروهای مسلح ترکیه از تابستان سال ۲۰۱۵ در جنوب شرقی این کشور از سرگرفته شده است.
در مورد پ ک ک بایستی گفت، کودکان علنا خیلی راحت از پای در می آیند و به زور جذب می شوند. روز به روز بر تعداد خانواده های کرد در ترکیه افزوده می شود که خواهان بازگشت کودکان خود هستند که پ ک ک آنها را ربوده و این خانواده ها در ماه مه ۲۰۱۴ در جلوی شهرداری دیاربکر نیز تحصن کردند و از پ ک ک خواستند کودکان آنها را برگرداند. کودکان آنها بین ۱۵-۱۴ ساله بودند. بعضی خانواده ها مدعی شدند پسران و دختران آنها برخلاف میل شان توسط پ ک ک ربوده شده اند. شهرداری دیاربکر تحت کنترل حزب دموکراتیک خلق ها برای پراکنده کردن این مادران از ماشین آبپاش استفاده کرد.صلاح الدین دمیرتاش رئیس مشترک این حزب مدعی شد این مادران مزدور سازمان استخبارات ترکیه هستند. خانواده ها علی رغم مقاومت پ ک ک و حزب دمکراتیک خلقها به اعتراض خود ادامه دادند و کودکان بعضی خانواده ها توسط پ ک ک آزاد شدند.
خبرگزاری آناتولی در گزارشی در بیستم سپتامبر ۲۰۱۵ تحت عنوان “پ ک ک در معرض انتقاد اتهام سربازان کودک” به نقل از منابع امنیتی ترکیه نوشته در طی دو سال گذشته پ ک ک دو هزار کودک را برده است. گزارشات منابع امنیتی ترکیه حاکیست که پ ک ک فقط در سال ۲۰۱۴ تعداد ۹۸۳ کودک ۱۷-۱۲ ساله را برده است. در سال ۲۰۱۵ تا چهاردهم اوت همان سال طبق این گزارشات، ۹۲۹ کودک ۱۷-۱۲ ساله دیگر توسط پ ک ک ربوده شده اند. این ارقام از طرف خانواده هایی مطرح شده است که در مورد آدم ربایی به مقامات ترکیه اطلاع می دهند.
بین سال ۲۰۱۳ و ۲۰۱۵ حداقل ۴۳ کودک توانستند از پ ک ک فرار کنند و خود را به نیروهای امنیتی ترکیه تسلیم کنند. شواهد ارائه شده به پلیس نشان می دهد پ ک ک به بچه ها جایزه می دهد تا در مناطق کردنشین به نیروهای ترکیه حمله کنند. بچه ها می گویند آنها به طور متوسط ۱۰۰ لیره (۳۳ دلار) برای حمله به نیروهای ترکیه می گیرند. اگر آنها به اندازه کافی بزرگ باشند، اعضای پ ک ک به آنها سلاح نیز می دهند.
پ ک ک این کودکان را در طی “روند صلح” رسمی جذب کرد که اوایل ۲۰۱۳ با هدف پایان بخشیدن به درگیری های ۳۰ ساله پ ک ک ودولت آغاز شد. با بررسی روزنامه رسمی پ ک ک به نام “سرخوبون” مشخص می شود که تعداد زیادی اعضای کودک پ ک ک در جنگ کشته شده اند. این روزنامه تاریخ تولد کودکان را نیز می نوشت اما دیگر این کار را نمی کند چون نوشتن سن کودکان سبب افشای موضوع و واکنش ها طبق پیمان ژنو شد. اما در این روزنامه و سایت رسمی کشته شدگان پ ک ک نشان می دهند تعداد کودکان ۱۵-۱۴ ساله کشته شده زیاد است.
سازمان های بین المللی حقوق بشری قبال نیز به پ ک ک هشدار داده اند از کودکان برای فعالیت های تروریستی استفاده نکند. صندوق سازمان ملل برای کودکان یا یونیسف نیز در سال ۲۰۱۰ نگرانی عمیق خود از جذب کودکان در پ ک ک بیان کرد. یونیسف از پ ک ک خواست این فعالیت غیرقانونی را متوقف کند. یک گزارش دیده بان حقوق بشر در پانزدهم ژوئیه ۲۰۱۵ می نویسد: “سوریه: نیروهای کرد ممنوعیت بکارگیری ک.دکان در جنگ را نقض می کنند” و در این گزارش نام ۵۹ کودک را اورده که ده نفر آنها زیر ۱۵ سال هستند و توسط یگان های مدافع خلق (ی.پ.گ.) و یگان های مدافع زنان (ی.پ.ژ) از ژوئیه سال ۲۰۱۴ به جنگ فرستاده شده اند. حقوق بشردوستانه بین الملل و پیمان رم جذب کودکان زیر ۱۵ سال را به عنوان جنایت جنگی توصیف می کند. در حالی که دولت آمریکا ی.پ.گ. را تروریست نمی داند و به عنوان هم پیمان محلی از آن حمایت می کند، اما ی.پ.گ.همچنان از کودکان در جنگ استفاده می کند”.
آمریکا ی.پ.گ. را یک شریک قابل اطمینان در جنگ علیه داعش می بیند اما باید به این واقعیت توجه کند که ی.پ.گ/پ.ی.د. سازمانی مستقل نیست و به پ ک ک وابسته است و افراد زیر ۱۸ سال را جذب می کند. تصمیم تاسیس پ.ی.د. در سال ۲۰۰۲ در قندیل گرفته شد. پ.ی.د. عبدالله اوجالان را رهبر خود می داند. همچنین، شورای حقوق بشر سازمان ملل درباره سوریه در سال ۲۰۰۳ گفت که گروههای کرد ضد حکومت از کودکان در جنگ استفاده می کنند. در پنجم ژوئن ۲۰۱۵ نیز گزارش دبیر کل سازمان ملل با عنوان “کودکان و درگیری های مسلحانه” برای ش.رای امنیت به همان موارد نقض مطرح شده توسط سازمان های حقوق بشری اشاره کرد. در این گزارش می گوید”در سوریه استفاده از کودکان برای جنگ عادی شده و پ.ی.د./ی.پ.گ / ی.پ.ژ از کودکان دختر و پسر از جمله زیر ۱۵ سال برای آموزش ایدئولوژیک و فرستادن به جنگ استفاده می کنند”.
منبع: Human Rights Without Frontiers
