به نوشته فرانس ۲۴، رهبران منطقه اقلیم کردستان خواستار برگزاری رفراندوم استقلال در روز ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۷ شده اند اما قدرت های منطقه ای و جهانی در مخالفت با آن متحد بوده و ناراضیانی نیز در میان جامعه کردی اقلیم کردستان وجود دارند.
مسعود بارزانی رئیس اقلیم کردستان عراق روز ۷ ژوئن ۲۰۱۷ اعلام کرد در جلسه اش با برخی احزاب کردستان توافق شده که روز ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۷ برای تعیین آینده اقلیم کردستان همه پرسی برگزار شود.
سایت فرانس۲۴ در گزارشی نوشت که اکثر مقامات خارجی که به بغداد و اقلیم کردستان سفر کرده اند از رهبران کُرد خواسته اند با توجه به وضعیت نا به سامان کنونی خاورمیانه و تمام نشدن جنگ با داعش در عراق، از این خواسته خود دست بردارند و رفراندوم را به زمان دیگری موکول کنند.
فرانس ۲۴ در ادامه نوشته است «کردستان اگزیت» یا خروج کردستان عراق از اتحاد با دولت مرکزی مصیبت هایی به دنبال دارد. علاوه بر این، برگزاری رفراندوم حامیان کمی دارد زیرا به نوشته این رسانه، قدرت های منطقه ای و جهانی شامل همسایگان اقلیم کردستان و قدرت هایی مانند آمریکا و کشورهای اروپایی موافق برگزاری رفراندوم در زمان کنونی نیستند. علاوه بر آن، در داخل اقلیم کردستان ناراضیانی هم وجود دارند که با توجه به وضعیت فعلی اقلیم کردستان خواهان برگزاری رفراندوم نیستند.
به نوشته فرانس ۲۴، نیروهای پیشمرگ به عنوان ابزاری در جنگ با داعش به کار گرفته شده اند و بسیاری از مقامات کرد بر این باورند برگزاری رفراندوم باعث قدرتمندتر شدن اهرم های مسعود بارزانی علیه بغداد می شود. حتی بسیاری متقاعد شده اند که اقلیم کردستان عراق که نتوانسته مخالفت های بین المللی را علیه رفراندوم پیش بینی کند لقمه ای بزرگ برداشته است.
بر اساس این گزارش، رفراندوم استقلال مناقشات زیادی به دنبال داشته و دارد. زیرا با توجه به آشوب منطقه و خصوصا در ۶۰۰ کیلومتر مرز مشترک عراق و سوریه، جامعه بین الملل می خواهد یکپارچگی خاک عراق حفظ شود و علاقه ای ندارد وارد آشوب دیگری به دنبال تجزیه یک کشور در میانه آشوب های موجود شود. دلیل دیگر تنش زا بودن رفراندوم برگزار شدن آن در مناطق مورد مناقشه عراق است. در این میان کرکوک با توجه به نفت خیز بودن و ادعای مالکیت آن هم از سوی اربیل و هم از سوی بغداد در مرکز توجه این مسئله قرار دارد.
فرانس ۲۴ در پایان نوشته است بر اساس نظر برخی تحلیل گران و دیپلمات ها، امکان تعویق برگزاری رفراندوم وجود دارد اما باید در مقابل آن یک تضمین رسمی از سوی جامعه بین الملل وجود داشته باشد که نتیجه رفراندومی دیگر در آینده پذیرفته شود و خواسته های کردها هم مورد پذیرش بین المللی قرار گیرد.
