بعد از ظهر روز جمعه ۱۲ آبان ماه در پی درگیری نیروهای مرزبانی ناجا با اعضای مسلح گروهک تجزیه طلب پژاک/پ.ک.ک در منطقه مرزی چالدران، ضمن وارد شدن تلفات سنگین به پژاک و پ.ک.ک، ۸ تن از نیروهای هنگ مرزی چالدران به شهادت رسیدند.
به گزارش کورد پاریز با گذشت ۵ روز از این درگیری هنوز گروه پژاک/پ.ک.ک بیانیه ای درباره این حادثه صادر نکرده است.
در ژوئیه ۲۰۱۵ آتش بس اعلام شده از سوی پ.ک.ک پایان یافت و موج جدیدی از خشونت و درگیری در مناطق کردنشین ترکیه آغاز شد که طی ماه های اخیر این درگیری ها شدت بیشتری یافته است. برخی از ناظران معتقدند سرویس اطلاعاتی ترکیه در قالب یک سناریو تلاش می کند تا زمینه تشدید درگیری بین شاخه ضد ایرانی پ ک ک و نیروهای نظامی وانتظامی ایران را فراهم آورده تا قدرت مانور پ ک ک در خاک ترکیه محدود گردد.
بدون شک اتخاذ سیاست سکوت در قبال درگیری روز جمعه دلایل مختلفی دارد. شاید یکی از دلایل را باید در فرمان صادر شده از سوی سرویس اطلاعاتی ترکیه جستجو کرد.
یکی دیگر از دلایل تاخیر در به عهده گرفتن مسئولیت چنین درگیری هایی به هراس پ.ک.ک و پژاک از اعلام نام کشته شدگان و واکنش خانواده ها بر می گردد. از آنجا که جنازه های چندین عضو گروه پژاک در محل درگیری بجا مانده و حتی اعضای پژاک از انتقال دوستان زخمی خود نیز خودداری کرده اند، و ۵ نفر از زخمی شدگان تحت مداوا هستند مسئولین پ.ک.ک و پژاک نگران واکنش خانواده های کشته شدگان هستند.
البته اینگونه اقدامات پژاک و پ.ک.ک یعنی تاخیر در پذیرش مسئولیت و اعلام نام کشته شدگان مسبوق به سابقه است.
مرکز اطلاع رسانی شاخه نظامی پ.ک.ک روز سه شنبه ششم مهر ۱۳۹۵ (۲۷ سپتامبر ۲۰۱۶) اسامی و هویت واقعی ۲۶ نفر از کشته شده های این گروه را منتشر کرد که حدود ۱۵ ماه قبل (بهار ۲۰۱۵) در منطقه ی رأس العین (به کُردی سریکانی) کشته شده بودند. تأخیر ۱۵ ماهه در اعلام سرنوشت این افراد، با اعتراض خانواده های کشته شدگان ثلاث باباجانی مواجه شد و از روز سه شنبه بسیاری از خانواده های کشته شدگان با مراجعه به صفحات فیس بوکی گروه پ.ک.ک و ارسال ایمیل به رسانه های این گروه اعتراض خود را به این اقدام اعلام کرده اند.
برخی از خانواده ها با توجه به تاخیرِ طولانی مدت و غیر عادی در اعلام سرنوشت افراد کشته شده و نیز با توجه به سابقه ی تسویه حساب های خونین در درون پ.ک.ک ادعای گروه مبنی بر کشته شدن این افراد در درگیری با داعش را قبول ندارند.
در اقدام مشابه دیگر روز یکشنه ۲۷ تیر ماه ۱۳۹۵ شاخه نظامی گروه مسلح و تجزیه طلبِ پژاک (شاخه ضد ایرانی پ.ک.ک) با صدور بیانیه ای اعلام کرد که یکی از اعضای این گروهک به نام محمود شریفی در تاریخ ۹ تیر ماه ۹۵ (۲۹ ژوئن ۲۰۱۶) در منطقه ی ثلاث بابا جانی در استان کرمانشاه، کشته شده است.
در ۱۳ اکتبر ۲۰۱۵ نیز یکی دیگر از اعضای گروه پژاک بنامِ آراپ اوجا مشهور به سربست بوتان اهل کشور ترکیه در منطقه مرزی اطراف شهرستان “خوی” در داخل خاک ایران از سوی نیروهای نظامی ایران کشته شد، اما گروه پژاک پس از گذشت ۱۸ روز و در روز ۳۱ اکتبر با صدور بیانیه ای کشته شدنِ وی را تأیید کرد.
در ۴ فوریه ۲۰۱۶ نیز بر اثر بمباران جنگنده های ترکیه ۳ عضو گروه پژاک به نام های گلناز علیپور، امر تورکه ر و فرزاد کریمی در شمال عراق کشته شدند اما گروه پژاک پس از گذشت ۸ روز کشته شدن آنها را تأیید کرد.
بکارگیری تاکتیک تاخیر از سوی گروه پ.ک.ک با اهدافی همچون: مخفی کردنِ تعداد واقعی کشته شدگان برای جلوگیری از تضعیف روحیه ی سایر اعضاء ، اعلام تدریجی کشته شده ها با هدفِ القای شکست ناپذیری گروه، ترس و هراس از واکنش احتمالی خانواده های کشته شدگان ، طراحی و آماده سازی برنامه هایی همچون: مصادره کردنِ مفهوم ارزشی شهادت و شهید سازی و استفاده تبلیغاتی از جنازه کشته شدگان صورت می گیرد.
