دو موردی که در پایین ذکر می شوند دو نمونه فعلی و چند روز اخیر هستند که در آن کردها تنهای تنها مانده اند و از همه کشورهای جهان ناامید شده اند و تنها جمهوری اسلامی ایران را بعنوان دوست در کنار خود داشته اند.

مورد اول :

در روز ۲۲ آذر مقاله ای تحت عنوان ” هر انچه درباره رفراندوم بارزانی باید بدانیم ” در سایت دیار و نادیار منتشر شد که نویسنده با بررسی علل و عوامل برگزاری این رفراندوم و شرایط داخلی اقلیم کردستان در پاراگراف نهایی چنین نوشته بود :

اگر در گذشته گفته میشد که همه راهها به رم ختم میشوند در مورد اقلیم کردستان باید گفت کلید نجات و آرامش اقلیم تنها و تنها در دستان جمهوری اسلامی است که با درایت و وجدان و انصاف به اتخاذ تصمیم میپردازند و” نچیروان بارزانی ” اگر به دنبال میانجیگری خارجی است و به فرانسه التماس میکند و برای این موضوع باید به فرانسه باج بدهد خیلی راحتتر و آسانتر میتواند از همسایه خود که در طول دوران حکومت اسلامی یار و غمخوارشان بوده بخواهد این مسله را حل و فصل نماید .

این پیشنهاد نگارنده به نچیروان بارزانی بود هرچند بارزانی پس از سفر به فرانسه و انگلیس و نیافتن هیچ راه حل و برون رفتی دست خالی به اربیل بازگشت اما در نهایت او هم به این نتیجه رسید که تنها کنشگر مسلط و قابل اعتماد در منطقه جمهوری اسلامی ایران است .

این سفر اگر چه دیر اتفاق افتاد اما حتما راهی نو را پیش پای اقلیم کردستان در جهت حل مشکلاتش خواهد گشود هرچند اگر از ابتدای شروع ماجرای رفراندوم توصیه های جمهوری اسلامی که دلسوزانه و برادرانه بود مد نظر سیاسی های اقلیم قرار میگرفت هم بودجه بغداد به اقلیم روانه میشد و هم اینگونه حوادث رخ نمی دادند.

مورد دوم :

ترکیه حملات خود را به عفرین اغاز نموده و دو قدرت بظاهر جهانی که در این منطقه حضور داشتند کردها را تنها گذاشتند

آمریکا که عملا ypg را در جهت مصالح و منافع خود تجهیز کرده بود و مشغول بهره برداری از این حزب بود از مدتها قبل شروع به عقب نسینی و تحویل ضمنی عفرین به ترکیه کرده بود . عملی که به نظر نویسنده حرکتی است برای پرت شدن اذهان از موضوع جنگ داعش و دادن نفسی جدید به داعش

کشور روسیه نیز یک شب قبل از حمله ترکیه کلیه نیروها و پرسنل نظامی و سیاسی خود را از عفرین بیرون کشید

رییس سازمان ملل که در مورد جزئی ترین مسائل جهان اظهار نظر میکند تاکنون در مورد این حمله حتی کلمه ای بیان نکرده است و تنها یکی از سخنگویان سازمان ملل به این بسنده کرده است که ناظر شرایط و وضعیت عفرین هستند و بس .

در این میان تنها جمهوری اسلامی بود که با درک صحیح شرایط حاد منطقه آن هم در زمانی که جنگ داعش تمام نشده خواستار توقف این حملات بود بهرام قاسمی سخنگوی وزارت امور خارجه در جلسه خبری اول بهمن چنین میگوید :

جمهوری اسلامی ایران تحولات جاری در شهر عفرین سوریه را از نزدیک و با نگرانی پیگیری می نماید و امیدوار است این عملیات فورا پایان یافته و از تعمیق و گسترش بحران در مناطق مرزی ترکیه و سوریه جلوگیری به عمل آید. تداوم بحران در عفرین ممکن است باعث تقویت مجدد گروه های تکفیری – تروریستی در مناطق شمالی سوریه شده و آتش جنگ و ویرانی را در این کشور دوباره شعله ور نماید.

قاسمی تاکید کرد: ​جمهوری اسلامی ایران با جدیت بر لزوم حفظ تمامیت ارضی سوریه و احترام به حاکمیت ملی این کشور و جلوگیری از تشدید بحران انسانی و حفظ جان مردم بیگناه سوریه تاکید موکد نموده‌ و از همه کشورها بخصوص دولت ترکیه بعنوان یکی از طرف های ضامن انتظار دارد بر روند حل و فصل سیاسی بحران سوریه بخصوص روند آستانه همچنان متعهد مانده و به ایفای نقش سازنده و مسئولیت خطیر خود برای حل و فصل سیاسی بحران سوریه ادامه دهند.

​ از همه کشورهای مسئولیت شناس عضو جامعه بین المللی بخصوص کشورهای همسایه سوریه، انتظار می رود از هرگونه اقدامی که باعث تقویت حضور نامشروع نیروهای مداخله گر فرامنطقه ای و تشویق و تشجیع گروه های تروریستی می گردد؛ اجتناب ورزیده و بر فرآیند حل و فصل مسالمت آمیز و سیاسی از جمله روند آستانه ثابت قدم و استوار باقی بمانند.

واینجاست که وجدانهای بیدار و هوشیار باید دریابند که تنها و تنها جمهوری اسلامی ایران است که به حقیقت منطقه واقف است و با درک صحیح شرایط و اتخاذ تدابیر هوشمندانه میتواند از تعمیق اختلافات و درگیریها بکاهد .

و کردها در هر جای جهان که باشند باید بدانند که تنها دوستشان در جهان جمهوری اسلامی ایران است که بعلت باورهای ایدئولوژیک اتخاذ تصمیماتش بر معیارهای آزادگی و حقیقت استوار است.