پایان صلح سرد پ.ک.ک و اقلیم کردستان

زریان روژهلاتی

تهدیدات پ.ک.ک علیه ترکیه، اقلیم و مردم و همچنین حملات خشونت بار نشان می‌دهد پ.ک.ک وارد تقابل مسلحانه علیه اقلیم کردستان خواهد شد.

به گزارش کورد پاریز، “زریان روژهلاتی” طی مقاله‌ای در سایت شبکه رووداو به بررسی آخرین تحولات اقلیم کردستان و پ.ک.ک پرداخته و سوال کرده آیا صلح سرد بین پ.ک.ک و اقلیم کردستان به پایان می‌رسد و این دو گروه وارد جنگ مسلحانه همانند دهه نود می‌شوند؟ پ.ک.ک از سال ۱۹۸۶ در خاک کردستان عراق مستقر شده و همیشه خود را «حق» و دیگران را «باطل» می‌داند. تاکنون روابط دو طرف به صورت صلح سرد بوده که از سال ۲۰۰۰ آغاز شد. تهدیدهای صریح دوران کالکان و تاسیس نیروی مدافع جوهری نشان می‌دهد تهدید پ.ک.ک جدی است و احتمال دارد صلح سرد پایان یابد.

پ.ک.ک باید بداند وضعیت همانند دهه نود نیست که بتواند از اختلافات پارتی و یکیتی بهره بگیرد. چون اکنون دو طرف به بغداد رجوع می‌کنند تا روابط خود با ترکیه را بهبود بخشند. در حالی که در دهه ۹۰، بغداد دشمن پارتی و یکیتی بود. با توجه به واکنش همه احزاب علیه حمله اخیر به رستورانی در اربیل، اگر جنگی رخ دهد نه بین پ.ک.ک و پارتی بلکه بین پ.ک.ک و اقلیم کردستان خواهد بود. در واقع، پارتی و یکیتی علیرغم اختلافات در مورد لزوم دفع شر پ.ک.ک، اشتراک نظر دارند.

اگر پ.ک.ک وارد جنگ با اقلیم شود این قماری بزرگ خواهد بود. چون وضعیت پ.ک.ک در کردستان ترکیه بسیار نامناسب است. این جنگ سبب خواهد شد علاوه بر کوه‌های اقلیم، پ.ک.ک حتی کردستان سوریه را نیز از دست بدهد. البته جنگ با پ.ک.ک برای اقلیم کردستان به ویژه از لحاظ امنیتی گزینه آسانی نخواهد بود. از طرفی از سال ۲۰۱۵ میزان نفوذ پ.ک.ک از مرز به ترکیه بسیار سخت شده است و به همین خاطر نیروهای خود را به عمق خاک اقلیم کردستان هدایت می‌کند.

در ادبیات پ.ک.ک جنگ بهانه‌ای برای تسری مشکلات داخلی به بیرون و فرار از اشتباه است. از طرفی ناامن بودن اقلیم کردستان منافع بعضی کشورها را نیز به خطر می‌اندازد. با توجه به این وضعیت حتی اگر جنگی هم رخ ندهد فضای جنگ سرد حاکم (صلح مسلح) به ضرر پ.ک.ک خواهد بود. پ.ک.ک معتقد است همه کردها باید برای کنترل کردستان ترکیه روی آن تمرکز کنند و همه نیز تحت فرمان آن باشند. دوران کالکان این را به صراحت اعلام کرد. این سیاست «یا همه یا هیچ» است. این در حالی است که مسئله کُرد به عوامل مختلف منطقه‌ای و بین‌المللی وابسته است. تاکنون تحلیل‌های پ.ک.ک در مورد کردستان ایران، ترکیه و سوریه غلط بوده‌اند و اگر این مسیر را ادامه دهد، بیش از پیش منزوی خواهد شد.