سیاستمدار کرد سوریه با اشاره به اقدامات خودسرانه گروه‌های مسلح وابسته به پ.ک.ک خاطر نشان ساخت که پ.ک.ک پس از کنترل مناطق کردنشین سوریه چهره واقعی و ضد کردی خود را آشکار ساخت.
دلژارو، سیاستمدار کرد سوریه و مخالف پ.ک.ک در مصاحبه با کورد پاریز، تاکید کرد که تهدید ترکیه علیه ادارات خودگردان و مناطق کردنشین سوریه به دلیل حضور نیروهای پ.ک.ک و نتیجه اقدامات خودسرانه گروه‌های مسلح وابسته به پ.ک.ک است. وی گفت که پ.ک.ک و گروه‌های آن در سوریه با اقتدارگرایی قدرت را در اختیار گرفته‌اند و باید کردها علیه این گروه متحد شوند.
به نظر شما اکنون که اردوغان تهدید علیه کردهای سوریه را جدی کرده، چه کسانی مسئول این وضعیت هستند؟
وضعیت کنونی کردهای سوریه نتیجه اقدامات خودسرانه گروه‌های مسلح وابسته به پ.ک.ک است. پ.ک.ک پس از کنترل کردستان سوریه چهره واقعی و ضد کردی خود را علنی ساخت. لذا لازم است همه کردها علیه آن متحد شوند. کردها اشتباه کردند از همان آغاز علیه پ.ک.ک وارد عمل نشدند. یعنی باید از روش‌هایی مانند قیام‌های مردمی استفاده می‌کردند تا مانع کنترل آنها بر مردم شوند. شبیه همان کاری که مردم کردستان عراق در قیام ایلول علیه صدام حسین کردند. یکی از مشکلات اصلی گروه‌های وابسته به پ.ک.ک در کردستان سوریه این است که فقط حرف خودشان را قبول دارند و به نظرات دیگران احترام نمی‌گذارند. هر نظر مخالفی را با سرکوب پاسخ می‌دهند. پ.ک.ک یک نظام دیکتاتوری در کردستان سوریه ایجاد کرده و این امر نباید ادامه یابد. آنچه اکنون انجام می‌دهد فقط در راستای منافع آمریکاست نه مردم کرد. تنها چیزی که به کردها می‌رسد این است به عنوان سرباز نیروی زمینی برای منافع آمریکا کشته می‌شوند. آمریکا هم در موارد مختلف از جمله در قضیه خرید اس-۴۰۰ ترکیه از روسیه از کردهای پ.ک.ک به عنوان ابزار فشار خود علیه ترکیه استفاده کرده و می‌کند. همه می‌دانیم آمریکا پروژه‌ای سیاسی برای کردهای سوریه ندارد. اما چرا پ.ی.د. همچنان به آمریکا متکی است؟ چون به حقوق کردها اعتقاد ندارد و فقط به دنبال برنامه‌های حزبی خود است. در این راستا می‌بینیم روز به روز بیشتر با کردها دشمنی می‌کند و بر اختلافات تاکید می‌کند.
جناب دلژارو، در مورد تحصن مادران در دیاربکر که چند خانواده کرد ایرانی نیز برای اعتراض به کودک‌ربایی توسط پژاک به آن شهر و دفتر حزب دموکراتیک خلق‌ها مراجعه کردند، چه ارزیابی دارید؟
این مادران حق دارند. حضور این مادران سندی محکم و زنده است تا به ادعای پ.ک.ک برای رد وجود کودکان به عنوان جنگجو خط بطلان بکشد. همه می‌دانیم پ.ک.ک به جای تشویق کودکان برای رفتن به مدرسه و یا تحصیل علم و دانش، به جای دادن قلم و دفتر به دست آنها، کودکان را مسلح می‌کند و به کشتن می‌دهد و کودکان کرد را قربانی منافع آمریکا می‌کند. پ.ک.ک می‌خواهد جامعه کُرد خالی از نسل جوان شود. آینده جامعه کرد را هدف قرار داده است. واقعا این اقدام پ.ک.ک برای ربودن کودکان و فریب آنها شرم‌آور است. ه.د.پ. نیز به طرزی خجالت‌آور از رای مردم سواستفاده می‌کند و کودکان را در اختیار پ.ک.ک قرار می‌دهد. پژاک هم همین طور. اینها دشمن علم و تحصیل و توسعه کردها و مناطق کردنشین هستند.
از پژاک بحث شد. می‌دانیم پژاک نیز فقط کردها به ویژه غیرنظامیان را هدف قرار می‌دهد. اخیرا بعضی مسئولان آمریکایی در راستای دشمنی با ایران از گروه‌ها و احزاب ضد ایران از جمله کومله و دموکرات دعوت کردند اما جالب این که پژاک را دعوت نکردند. ارزیابی شما از این اقدام آمریکا چیست؟
آمریکا می‌داند پژاک همان پ.ک.ک است و نماینده خواسته مردم نیست. پژاک همان پ.ک.ک است و مشروعیت ندارد. چون نه برنامه کردی دارد نه به حقوق کردها اعتقاد دارد. پ.ک.ک با نام پژاک در ایران، با نام حزب راهکار دموکراتیک در کردستان عراق، با نام پ.ک.ک در ترکیه و با نام حزب اتحاد دموکراتیک در سوریه همه مناطق کرد را آلوده کرده؛ تاکید می‌کنم آلوده کرده است. حضور این سازمان جز با هدف ضربه زدن به کردها نیست و به همین خاطر باید کردها علیه آن دست به کار شوند. اگر آمریکا پژاک را دعوت نکرده کار خوبی انجام داده است و باید پ.ک.ک را منزوی کرد. عدم دعوت پژاک، به دلیل دلسوزی آمریکا نیست. بلکه به دلیل مناسب نبودن پژاک برای ضربه به ایران است.
