یکی از گروه هایی که در سال های اخیر با اقدامات تروریستی خود سعی در ایجاد ناامنی در مناطق کردنشین ایران داشته، گروهک تروریستی پژاک است. این گروهک با ناامن نشان دادن مناطق کردنشین ایران، باعث فرار سرمایه های اقتصادی و انسانی و همچنین جلوگیری از سرمایه گذاری شده است.
پژاک با توجه به نیاز به منابع مالی برای تأمین بودجه خود، علاوه بر دریافت کمکهای مالی از کشورهای پشتیبان، قاچاق مواد مخدر، قاچاق انسان و تجارت غیرقانونی اسلحه، اقدام به باجگیری از شهروندان، کولبران و صاحبان معادن و کارگاهها می کند و این باجگیری یکی از مشکلات اساسی شهروندان کرد است که تروریست های پژاک برای آنها به وجود آورده است.
سایت خبری-تحلیلی کوردپاریز بنابر رسالت خبری خود همواره با پیگیری و افشاگری، افکار عمومی جامعه را آگاه و سعی کرده که مراجع انتظامی و مقامات مسئول را در این زمینه پاسخگو کند.
روایت اخاذی که در ادامه مشاهده می کنید یکی از هزاران موردی است که تروریست های پژاک اقدام کرده و بدین طریق معیشت شهروندان کرد را هدف قرار داده است.
.
آقای “ک.ا” به عنوان سوال اول، ماجرای اخاذی گروهک تروریستی پژاک از شما چیست؟؟
«در حدود یک ماه پیش تعدادی از کادرهای پژاک ضمن مراجعه به هتل و دریافت چند بسته نان از کارگر، نامه ای را خطاب به مالک هتل که بنده باشم با این مضمون”برای آزادی کردستان باید به ما کمک اقتصادی کنی” به من دادند. تا اینکه بعد مدت کوتاهی ساعت ۲۳:۲۵ دقیقه چند نفر از کادرهای پژاک که یکی از آنه خود را هوال جودی معرفی نمود با زدن چند ضربه به پشت شیشه هتل دقیقا جایی که متاسفانه دوربین نداشته من را صدا زد. وقتی به پایین هتل مراجعه کردم با سه تن از عناصر پژاک مواجه شدم و هوال جودی از من دلیل عدم پاسخگویی به نامه آنها را پرسید و اظهار داشت در صورت عدم پرداخت ۱۰۰ میلیون تومان به پژاک، هتل را به آتش خواهند کشید. در پاسخ به این کادرها گفتم توانایی پرداخت این مبلغ را ندارم که بعد از کلی بگو و مگو در نهایت با پرداخت ۱۰ میلیون تومان نقدی آنها را راضی کردم و مقرر شد که مبلغ ۲۰ میلیون دیگر به آنها پرداخت کنم.»
.
به نهادهای نظامی و انتظامی اطلاع دادید؟
به عنوان یک شهروند و برای جلوگیری از اقدامات بعدی به مراجع انتظامی اطلاع دادم ولی موضوع این نیست که اگر این نهادها بفهمند کار فیصله پیدا می کند. چه بسا بدتر هم می شود. سالهاست عناصر پژاک را در منطقه می بینیم. اینها رحم و مروت ندارند. زندگی ات را به آتش می کشند. شما فرض کنید همان شب اگر تن به خواسته های آنها نمی دادم، من و هتل و همه هست و نیستم را با هم به آتش می کشیدند.
.
فکر نمی کنید تن دادن به خواسته های آنها تبدیل به عادت شود و همیشه سراغ شما بیایند؟
اولا اینکه عناصر این گروهک متاسفانه همیشه در منطقه هستند. شک ندارم دوباره سر می زنند. فرض کنید در مقابلشان ایستادم آیا کسی سلامتی من و خانواده و زندگی ام را تضمین می کند؟ این همسایه پایینی ما با اینکه به آنها پول داده و خواسته هایشان را تامین کرده ولی چون کمی در مقابلشان زبان درازی کرده نصف شب ماشینش را به گلوله بسته اند. ما با چنین پدیده ای روبرو هستیم. آنها هیچ حرف و انتقادی را بر نمی تابند. هر چه گفتند باید، چشم بگویید.
.
این اخاذی را تحت چه عنوانی می گیرند؟
قبل از اینکه سراغ سرمایه دار، کارگاه ها، مرغداری ها، معادن و … بروند یک نامه برای طرف می فرستند و در آن عنوان می کنند که هر چند که شما ما را نمی شناسی ولی ما شما را بهتر می شناسیم. باید با هم یک همکاری اقتصادی داشته باشیم. کمک کردن شما به ما حق خودتان و وظیفه شرعی هر شهروند کُرد است باید به ما کمک کنید.
محال است در منطقه کسی دستش به دهانش برسد و مورد اخاذی قرار نگرفته باشد. آنها از شهروندان عادی اخاذی می کنند چه برسد به صاحبان صنایع و کارگاه ها. اگر مقاومت کنی حتما آنجا را به آتش می کشند. اگر به خواسته هایشان هم تن دهی باید هر چه به دست می آوری به این گروهکی ها بدهی تا راضی نگه داری و الا جان خودت و خانواده ات در خطر است.
.
مجموعه شما چه تاثیری بر رونق اقتصادی این منطقه داشته است؟
اگر مجبور نبودم، حقیقتا اینجا را خراب می کردم. ولی این انصاف نیست. همه سرمایه ام را آورده ام. منطقه هم در سایه همین گردشگری و امکانات توریستی رونق گرفته است. داشتن چنین هتلی در منطقه برای حفظ صنعت توریسم و جذب گردشگران ضروری است. من مسافران زیادی از اقصا نقاط کشور دارم، چه بسا وجود چنین امکاناتی در این نقطه از کردستان یک نعمت است. چندین خدمه و کارمند دارم. غیر مستقیم رزق و روزی دهها خانواده از قبل این هتل تامین می شود. گردشگران را جذب کرده است. من اگر اینجا را خراب کنم دهها خانواده، رزق و روزیشان قطع می شود. باید بگویم اگر دولت حمایت نکند و این ناامنی پایدار باشد مجبورم اینجا را خراب کنم و یا بفروشم.
.
آیا گروهک از این منطقه، نیرو هم جذب می کنند؟ به چه شکل؟
باید بگویم با توجه به نفوذشان در منطقه و با زور اسلحه خیلی از خانواده ها را خواسته یا ناخواسته همراه خود کرده اند. متاسفانه خیلی از کودکان و نوجوانان ما عضو این گروه هستند. عده ای را به قندیل می برند و عده ای هم همیجا بر اساس ایدئولوژی و فکر آنها در حال تربیت شدن هستند.
حداقل در این منطقه ای که ما هستیم دیگر ربودن کودکان اتفاق نمی افتد یعنی نیازی هم نمی بیند. چرا که تعدادی از کودکان و نوجوانان و خانواده ها را با فریب و با زور اسلحه همراه خود کرده و هر وقت بخواهد از آنها استفاده می کند.
.
آیا نهادهای انتظامی و دولتی را مقصر می دانید؟ چه درخواستی از آنها دارید؟
به نظرم مردم و حکومت به موازات هم مقصرند. مردم مقصرند برای اینکه خیلی از اتفاقات و ماجراهایی که توسط گروهک اتفاق می افتد را گزارش نمی کنند. نیروهای انتظامی هم باید بیشتر از این سعی و تلاش به خرج دهند.
دولت هم در این مسئله خیلی مقصر است. تا سطح رفاه و معیشت شهروندان تامین نشود، بیکاری که یکی از معضلات کردستان است، برطرف نشود وضع بهتر از این نمی شود. اینها موضوعاتی است که گروهک به خوبی از این خلأها بهره می برد.
