امروزه رسانه در شکل دهی افکار عمومی نقش بسیار مهمی ایفا می کند و این نقش در بسیاری از موارد منفی است. به عنوان مثال، گاها در کشورهای غربی تصویری نامطلوب از همه مسلمانان وجود دارد و این نتیجه کار رسانه های غربی تحت سیطره صیهونیست هاست. بسیاری از کارشناسان غربی نیز به این امر اعتراف می کنند.
کوین بارت استاد سابق دانشگاه هاروارد که به خاطر انتقاد از صهیونیست ها کارش را از دست داده است در کتاب خود تحت عنوان Hypocracy in the USA (دورویی در ایالات متحده آمریکا)می نویسد :
”در افکار عمومی غرب به ویژه آمریکا مسلمانان همانی هستند که رسانه های تحت کنترل صهیونیست ها ارائه می کنند و نتیجه از قبل مشخص است یعنی مسلمانان را در قالب بن لادن و القاعده می بینند و این یک فاجعه است.“
در چند هفته اخیر که سرعت تحولات خاورمیانه به خاطر اشغال مناطق مختلف عراق توسط داعش افزایش یافته است رسانه ها نیز در ابعاد مختلف به این موضوع می پردازند. از زمانی که داعش اعلام کرد قصد حمله به کردستان عراق را ندارد و بارزانی نیز در کمال ساده لوحی باور کرد، در رسانه های کردستان عراق از پیشمرگه ها قهرمان ساختند اما به محض این که داعش حمله جدی را آغاز نمود و پیشمرگه ها به گفته پ ک ک ”پا به فرار گذاشتند“ موازنه رسانه ای دیگر به نفع پیشمرگه نبود. قهرمان دیروز به ”خوار و ذلیل شده“ امروز تبدیل شد. این تصویر را رسانه های پ ک ک و زیرشاخه های آن از پیشمرگه ساختند و تا حدی نیز موفق شدند.
اکنون در رسانه های پ ک ک پیشمرگه یعنی ”عامل اصلی قتل عام مردم ایزدی شنگال“ و آنها با تشدید آتش این موضوع سبب شده اند تا مخاطب باور کند که چنین است. هدف رسانه های پ ک ک این است پیشمرگه ها را بی اعتبار کند تا زمینه ورود خود به عرصه کردستان عراق به صورتی جدی را فراهم کند.
این نشان می دهد بارزانی با محاسبات اشتباه خود در هر دو جبهه باخته است. هم در نزد کشورهای منطقه، چون تصوری که آنها از پیشمرگه داشتند یک شبه نقش بر آب شد حتی اگر هم عقب نشینی پیشمرگه تاکتیکی بوده باشد زمان آن بسیار نامناسب بوده است. از طرف دیگر پ ک ک این فرصت تاریخی را بدست آورد تا هم به تخریب بارزانی و پیشمرگه بپردازد و هم به بسیاری از آرزوهای خود جامه عمل بپوشد یعنی در مخمور، شنگال حضور نظامی یابد و هم برای شاخه خود در کردستان عراق یعنی حزب راهکار دموکراتیک کردستان(پ.چ.د.ک.) شاخه نظامی اعلام کند.
این روند که پ ک ک از هر دستاویزی برای بهره برداری در راستای منافع خود استفاده می کند یکی از مسائل مهم و قابل تامل در حوزه منافع کردی می باشد.واقعیت امر این است که پ ک ک منافع خود را ارحج تر از منافع کردها می داند و بدون توجه به واقعیات جامعه کردی به دنبال دستیابی به منافعی است که در چارچوب ایده های خود بازتعریف کرده است.
به نظر می رسد ضرورت دارد گروههایی مانند پ ک ک از ساختار درهم تنیده و نهادهای متعدد و متکثر خود به سمت پذیرش واقعیات و درک صحیح از شرایط منطقه حرکت نماید و از آرمانگرایی انتزاعی به سمت واقع گرایی مبتنی بر منافع اکثریت حرکت کند.
