سانحه غم‌انگیز سقوط بالگرد حامل آیت‌الله رئیسی، رئیس جمهور ایران، واکنش‌های متفاوتی را در میان گروه‌های سیاسی کرد به دنبال داشت. مردم کردستان با حضور گسترده در مراسم بزرگداشت در نقاط مختلف استان، اعم از شهرها، روستاها، مساجد، تکیه‌ها و خیابان‌ها، مراتب قدرشناسی خود را نسبت به خدمات و تلاش‌های خستگی‌ناپذیر ایشان در حل مشکلات
شمال بشیری، مسئول سابق ارتباطات پژاک، در گفتگویی با یکی از خبرگزاری‌های اقلیم کردستان عراق، اظهارات انتقادی را درباره این گروهک تروریستی مطرح کرد. بشیری در بخشی از سخنان خود گفت: پژاک در چارچوب سیاست‌های حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) عمل می‌کند و هیچ تصمیمی در این گروهک بدون هماهنگی با پ.ک.ک اتخاذ نمی‌شود. پژاک به
خاندان بارزانی، بازیگران باهوش صحنه سیاسی کردستان، همواره در جهت حفظ منافع خود گام برداشته‌اند. درک عمیق آنها از تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی، ایشان را به سوی اتخاذ مواضع سنجیده و عملگرایانه سوق داده است. سفر اخیر نچیروان بارزانی، رئیس اقلیم کردستان عراق به تهران، را نیز باید در همین راستا تحلیل کرد. فارغ از
در ماه‌های اخیر، نام پیمان ویان به عنوان سرکرده مشترک جدید گروهک تروریستی پژاک بر سر زبان‌ها افتاده است. زنی که برخی او را بی‌رحم‌ترین زن پژاک می‌دانند و برخی دیگر انتصاب او را به عنوان بخشی از یک بازی قدرت پیچیده در میان رهبران این گروهک می‌بینند. بیوگرافی: پیمان ویان، اهل ماکو با سطح
در بدو تاسیس، پژاک و پ.ک.ک با ربودن و فراری دادن فرزندان مردم، آنها را به ابزار جنایات تروریستی خود تبدیل کرده‌اند. این تراژدی به طور خاص خانواده‌های کم‌بضاعت و آسیب‌پذیر را هدف قرار می‌دهد، و پژاک از فقر و ناآگاهی آنها برای سوء استفاده از فرزندانشان به عنوان سربازان بی‌گناه در جنگ‌های خود بهره
اهون چیاکو، عضو ارشد پژاک، پس از کنگره هفتم این گروهک در شمال عراق، به سرعت به اروپا بازگشت. این در حالی است که فعالیت‌های پژاک در اروپا با انتقاداتی جدی در کنگره روبرو شده بود. ضعف و ناکارآمدی پژاک در اروپا به حدی بود که در کنگره به عدم پایگاه مردمی این گروهک و
صلح و دوستی، آرزوی هر انسان عاقلی است. ما نیز امیدواریم سفر سه روزه نچیروان بارزانی، رئیس اقلیم کردستان به تهران، سرآغازی برای پایان تنش‌ها میان دو طرف باشد. اما سابقه‌ی بی‌تعهدی بارزانی‌ها در قبال توافقات، سایه‌ی تردیدی بر این امیدواری می‌اندازد. نمونه‌ی بارز آن، توافق امنیتی سه‌جانبه است که ۱۵ ماه پیش امضا شد،
کوردپاریز/ پژاک از ابتدا به صورت دستوری از طرف پ‌ک‌ک تاسیس شد، اما سازمانی بدون استقلال بود. هدف پ‌ک‌ک از تاسیس پژاک در سال ۲۰۰۴ میلادی رفع کاستی‌های خود و همچنین خروج از بحران و بن‌بست بود. در واقع، تاسیس پژاک برای نجات پ‌ک‌ک در سطوح بین‌المللی و داخلی بود. بیش از ۲۰ سال است
امیرکریمی با کد سازمانی “مزدک” به همراه پیمان ویان در هفتمین کنگره پژاک بعنوان روسای مشترک این گروهک تروریستی منصوب شدند. امیر کریمی اصالتا اهل مهاباد بوده و در بحبوحه حوادث سال ۱۳۷۸ همزمان با دستگیری عبداله اوجالان که در دانشگاه تبریز دانشجو بود تحت تاثیر شرایط آن زمان قرار گرفت و به گروهک تروریستی
کوردپاریز/ یکی از موضوعاتی که بطور مستمر اعضای ایرانی در پژاک و پ‌ک‌ک را عذاب می‌دهد، رفتار ناشایست سرکردگان پ‌ک‌ک با آنهاست. از دید سرکردگان پ‌ک‌ک و پژاک، اعضای ایرانی گروهی بچه‌اند که هیچ درکی از سیاست و دنیای واقعی ندارند و هنوز با نوشته‌های داخل کتاب‌ها زندگی می‌کنند. این نوع شخصیت که پ‌ک‌ک و
کوردپاریز/ پ‌ک‌ک در سال ۲۰۰۳ میلادی، پژاک را توسط عثمان اوجالان برادر عبدالله اوجالان (سرکرده‌ی دربند پ‌ک‌ک) تأسیس کرد. این فرقه قبلاً هم در اقلیم کردستان اقدام به تأسیس فرقه ای دیگر بنام پ‌چ‌د‌ک (پارتی چاره‌سه‌ری) کرده بود. همچنین فرقه‌های اقماری دیگری همچون پ‌ی‌د در سوریه. این فرقه‌ها همگی بر خط مشی فرقه ای
کولبران؛ سرخط همیشگی اخبار در مورد مناطق کردنشین ایران. گروهی که بارهای سنگین را در مناطق خطرناک و صعب‌العبور حمل کرده و از خارج از ایران به داخل کشور منتقل می‌کنند. نوعی سبک زندگی که البته نه انتخاب، که اجبار است؛ ناشی از فقر و فقدان توسعه اقتصادی و صنعتی و زیرساختی در مناطق کردنشین
پژاک برگرفته از خط مشی مارکسیست ـ لنینیستی پ‌ک‌ک و عبدالله اوجالان است که وی نیز خود آنرا از سیستم شوروی سابق کپی‌بردار کرده بود. پ‌ک‌ک که تا زمان فروپاشی شوروی سابق و سیستم کمونیستی در این کشور، دارای خط‌مشی مارکسیستی ـ لنینیستی بود؛ بدنبال فروپاشی این سیستم، اوجالان شروع به نقدهایی از این سیستم
در طول چند ماه گذشته فعالیت های گروهک تروریستی پژاک – کودار بشدت از طرف ک.ک.ک محدود شده است که دلایلی در پی دارد. بعلت حملات همه جانبه از طرف ارتش ترکیه در سه محور داخل ترکیه، شمال عراق و شمال سوریه گروهک تروریستی پ.ک.ک روزهای سختی را سپری می کند و دنبال راه حلی
اگر پژاک و پ.ک.ک قدرت و محبوبیت دارند چرا در برابر هشدار دولت ایران به سران منطقه شمال عراق، سلاح به دست نمی‌گیرند؟ چرا دفاع مشروع پ.ک.ک، نتوانسته است رئیس این فرقه را از زندان آزاد کند؟ اگر پ.ک.ک قدرت دارد، چرا در کوهستان حاضر است؟ در یک کلام باید گفت پروژه پ.ک.ک شکست خورده