ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺍﻭﺟﺎﻻﻥ ﺳﺮﮐﺮﺩﻩﯼ ﭖﮎﮎ ﻭ ﭘﮋﺍﮎ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ۱۹۹۹ ﺑﺎ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﺮﺣﻠﻪﯼ ﺟﺪﯾﺪﯼ ﺍﺯ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎﯼ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﺳﺮﻭﯾﺲ ﺍﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﺗﺮﮐﯿﻪ ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ ﻣﯿﺖ، ﺩﺳﺘﮕﯿﺮ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﺟﺰﯾﺮﻩﯼ ﺍﻣﺮﺍﻟﯽ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪ.
ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺍﻭﺟﺎﻻﻥ ﺑﺎ ﻣﯿﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﻭ ﻧﻮﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﺮﻓﻨﺪﻫﺎﯼ ﺧﺎﺹ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ، ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﺳﺒﺐ ﭘﺎﮎ ﺷﺪﻥ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺑﺎ ﺷﺮﻭﻉ ﺟﻨﮓ ﺳﺮﺩ ﻣﺎﺑﯿﻦ ﺑﻠﻮﮎ ﻏﺮﺏ ﻭ ﺷﺮﻕ، ﺗﺮﮐﯿﻪ ﻫﻢ ﺷﺎﻫﺪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎﯼ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﯽ ﺩﺭ ﺩﻫﻪ ﻫﺎﯼ ۷۰ ﺗﺮﮐﯿﻪ ﺑﻮﺩ . ﮐﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺘﮑﯽ ﺑﺮ ﻋﻘﺎﯾﺪ ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﻤﯽ ﻭ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭ ﺑﻠﻮﮎ ﺷﺮﻕ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺩﺭ ﺁﻥ مقطع ﮐﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺁﻧﮑﺎﺭﺍ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ شده ﺑﻮﺩ ﺩﻭﻟﺖ ﺗﺮﮐﯿﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﺎﻟﺸﻬﺎﯼ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ.
ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ اطلاعاتی ﻣﯿﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎﯼ ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﻤﯽ ﻭ ﺿﺪ ﺩﻭﻟﺘﯽ ﺑﺎ ﺟﺬﺏ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻓﻌﺎﻝ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻭ ﻧﻔﻮﺫ ﺩﺭ ﻣﺎﺑﯿﻦ ﺗﺸﮑﻠﻬﺎﯼ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﭘﯿﺸﺒﺮﺩ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﯽ ﺭﺍﻫﻪ ﻫﺪﺍﯾﺖ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺗﻔﮑﺮﺍﺕ ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﻤﯽ ﺩﺭ ﺗﺮﮐﯿﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺷﮑﺴﺖ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺳﺎﺯﺩ .
ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺍﻭﺟﺎﻻﻥ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۷۴ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯼ ﻋﻠﻮﻡ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺁﻧﮑﺎﺭﺍ ﻭ ﺍﺯ ﭼﻬﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﻢ ﻭ ﺗﻨﺪﺭﻭ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﯽ ﺑﻮﺩ،ﮐﻪ ﺍﺯ ﺯﯾﺮ ﺫﺭﻩ ﺑﯿﻦ ﺳﺎﺯﻣﺍن اطلاعاتی میت مخفی نماند. از آن پس ﺍﻭﺟﺎﻻﻥ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﻣﺮﻣﻮﺯ ﻭ ﮐﺎﺭﯾﺰﻣﺎﺗﯿﮏ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯿﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﻣﻬﺮﻩ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﻧﻘﺶ ﺩﺭ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺷﺪﻩ
ﺗﺮﮐﯿﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻭﺭﻣﯿﺎﻧﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﮐُﺮﺩ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻧﺪ .
ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺳﺎﻝ ۱۹۷۴ ﻧﻘﺶ ﺍﻭﺟﺎﻻﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﻓﺸﺮﺩﻩ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﯿﺖ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﻭﺳﺮﯼ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻮﮐﻮﻝ ﺷﺪ ﻭ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﮐُﺮﺩﺳﺘﯿﺰﯼ ﺗﺮﮐﯿﻪ ﺗﺤﺖ ﻟﻮﺍﯼ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻭ ﺩﻣﮑﺮﺍﺳﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﮐُﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﺗﻮﺳﻂ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺍﻭﺟﺎﻻﻥ ﺍﺳﺘﺎﺭﺕ ﺯﺩﻩ ﺷﺪ.
ﺍﻭﺟﻼﻥ ﺑﺎ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻭ ﭘﺸﺖ ﭘﺮﺩﻩ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﯿﺖ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺁﻧﮑﺎﺭﺍ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ. ﺩﺭ ﺍﻭﺍﯾﻞ ﻟﯿﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯼ ﮐُﺮﺩ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺁﻧﮑﺎﺭﺍ ﮐﻪ ﻫﻤﮕﯽ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﻤﯽ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﮐﻨﺪ . ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻓﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺍﻭﺟﺎﻻﻥ ﺳﻌﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﻀﺎﯼ ﻧﺎﺳﯿﻮﻧﺎﻟﯿﺴﻢ ﮐُﺮﺩ ﻫﺪﺍﯾﺖ ﮐﻨﺪ
ﻣﺮﺍﺩ ﮐﺎﺭﯾﻼﻥ ﺑﻮﺩ.
ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺍﻭﺟﺎﻻﻥ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺁﻧﮑﺎﺭﺍ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﯿﺖ ﺣﻮﺯﻩ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮐُﺮﺩ ﻧﺸﯿﻦ ﺗﺮﮐﯿﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﻭﺟﺎﻻﻥ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮐُﺮﺩ ﻧﺸﯿﻦ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ
ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﯿﺖ ﺑﺮ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺍﻭﺟﺎﻻﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺷﻬﻮﺕ ﺍﻧﮕﯿﺰﯼ ﺍﻭﺟﺎﻻﻥ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ،
ﺯﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﻨﺎﻡ ﮐﺜﯿﺮﻩ ﯾﻠﺪﺭﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﺻﺎﻟﺘﺎ ﺍﺯ ﮐُﺮﺩﻫﺎﯼ ﻋﻠﻮﯼ ﺑﻮﺩ ﺟﻬﺖ ﻓﻌﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﺍﻭﺟﺎﻻﻥ ﻓﺮﺳﺘﺎﻧﺪ (!) ﮐﻪ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﮐﺜﯿﺮﻩ ﺑﻌﻠﺖ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﮐُﺮﺩﺳﺘﯿﺰﯼ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺍﻭﺟﺎﻻﻥ ﻭ ﻣﯿﺖ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ اکنون ﺩﺭ ﻗﺒﺮﺱ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﻩ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ. ﺩﺭﺿﻤﻦ ﮐﺜﯿﺮﻩ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ﻣﺴﺘﻌﺎﺭ ﻓﺎﻃﻤﻪ، ﻫﻤﺴﺮ ﺍﻭﺟﺎﻻﻥ ﻧﯿﺰ ﺑﻮﺩ.
ﺍﻭﺟﺎﻻﻥ ﺩﺭ ﺩﻫﻪ ۸۰ ﺑﺎ ﺣﻤﺎﯾﺘﻬﺎﯼ ﻣﯿﺖ ﻭ ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﯿﻬﺎﯼ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﺮُﺩﺳﺘﺎﻥ ﺗﺮﮐﯿﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﮐﻨﺪ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﮕﯽ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﯿﺖ ﺑﻪ ﺍﻭﺟﺎﻻﻥ ابلاغ می شد.
سازمان اطلاعاتی ﻣﯿﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺍﻭﺟﺎﻻﻥ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﮐُﺮﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ،ﻓﻀﺎﯼ ﺩﺭﮔﯿﺮﯼ ﻭ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺩﺭﺩﻫﻪ ﻫﺎﯼ ۸۰ ﻭ ۹۰ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﺭﺳﻤﯽ PKK ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻭ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻋﻠﯿﻪ ﭘﺎﺳﮕﺎﻫﺎﯼ ﭘﻠﯿﺲ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩ . ﺍﮔﺮ ﻣﯿﺖ ﺑﻪ ﺗﺮﮐﯿﻪ ﻭ ﮐُﺮﺩﻫﺎ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭﺟﺎﻻﻥ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩ ﻣﺤﺎﻝ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺣﺰﺏ ﮐُﺮﺩﯼ ﺩﺭ ﺗﺮﮐﯿﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﻣﺪﺕ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺪ ﺑﺎﻻ ﺑﮑﺸﺪ.
ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﺗﺮﮎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﯾﻦ مورد ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﻌﻤﻞ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﯾﺎ ﺑﻪ ﺷﯿﻮﻩ ﯼ ﻣﺸﮑﻮﮐﯽ ﺟﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺖ ﻣﯿﺪﺍﻧﺪ ﯾﺎ ﺳﮑﻮﺕ ﺭﺍ ﭘﯿﺸﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻏﻮﺭ ﻣﻮﻣﺠﻮ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﺗﺮﮐﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﭘﯽ ﺑﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﻣﯿﺖ ﻭ ﺗﺮﮐﯿﻪ ﺑﻪ ﺷﯿﻮﻩ ﯼ ﻣﺸﮑﻮﮐﯽ ﺟﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ.
منبع: پایگاه اینترنتی انجمن بی تاوان آذربایجان – بررسی و اطلاع رسانی آسیب های ناشی از تروریسم
