پ.‌ک.‌ک گروهی چپگرا و مسلح در ترکیه است که از سال ۱۹۸۴ به عنوان سازمانی چریکی شناخته شده و به صورت مسلحانه علیه دولت های منطقه فعالیت می کند.

.

کوردپاریز/ پس از دستگیری و زندانی شدن عبدالله اوجالان رهبر این حزب، تغییر استراتژی در این حزب روی داد و مبارزه سیاسی بصورت مشروط جایگزین مشی مسلحانه شد و با خط دهی مستقیم آلمان و فرانسه عبدالله اوجالان به عنوان رهبر افتخاری تعیین، اما هدایت گروه را شورای رهبری عهده دار شدند.

.

علی‌رغم تمام درگیری‌های میان نظامیان ترکیه با پ.ک.ک، شواهد جدی در خصوص روابط پنهانی بین دولت ترکیه و پ.ک.ک وجود دارد. در واقع، این گزاره که «پ.ک.ک یک حزب ترکیه‌ای است» صرفاً یک ادعای رسانه‌ای و بدون استناد نیست؛ تا جایی‌که حتی فعالان سیاسی تُرک نیز طی سال‌های گذشته بارها به ارتباط میان پ.ک.ک با سازمان اطلاعاتی ترکیه (میت) اذعان کرده‌اند و در سال های گذشته هر از گاهی در میان نزاع‌های سیاسی جناح‌های سیاسی ترکیه برخی از این اسناد افشاء می شود. بیش از همه، سیاسیون نزدیک به عدالت و توسعه به نقش سازمان‌هایی چون «میت»، «تشکیلان گولن»، «دولت ژرف» و یا لابی‌های سیاسی-نظامی مانند «شبکه سرّی گلادیو» در تاسیس پ.ک.ک و حتی پژاک (شاخه ی ایرانی پ.ک.ک) اشاره کرده‌اند.

.

کارشناسان معتقدند ترکیه انگیزه ی کافی برای ساختن یک “تهدید بزرگ و دائمی” برای خود و در نتیجه، افزایش بودجه نظامی- امنیتی و سرکوب جنبش‌های مدنی و همچنین ایجاد اتحاد برای جبهه ناسیونالیست‌ها را داشته است.

.

از جمله ی افرادی که به افشاگری درباره ی شکل گیری پ.ک.ک پرداخته اند، کمال بورکاری و حسین یلدریم -وکیل مدافع سابق عبدالله اوجالان است. آنها معتقدند که میت ترکیه، از طریق همسر سابق اوجالان (کثیره اوجالان) در سال‌های اولیه شکل گیری پ.ک.ک، آن را مدیریت می‌کرده است. پدرزن اوجالان نیز عضو میت بود و خود اوجالان در مصاحبه با یکی از رسانه‌ها مساله اعمالِ نفوذِ میت بر پ.ک.ک از طریق کثیره را رد نکرد و دلیل وی برای طلاق همسرش را نیز جاسوسی و عاملیت وی برای دولت ترکیه عنوان کرد.

.

شامل طیار روزنامه‌نگار و نماینده مجلس ترکیه از «حزب عدالت و توسعه» نیز چندین بار به نقش میت در حمایت یا تاسیس پ.ک.ک اشاره کرده است و در سایت تلویزیون خبری «هابر ۷» -که نزدیک به حزب حاکم شناخته می‌شود- منتشر شده است.

.

پس از کودتای جولای ۲۰۱۶ نیز مستندات قابل توجهی درباره ارتباط «جماعت گولن» با پ.ک.ک، در رسانه‌های ترکیه منتشر شد. با توجه به این که جماعت گولن شریک سیاسی حزب حاکم از ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۵ بود و در همه رده‌های قضایی، اطلاعاتی، نظامی و آموزشی سهمیه داشته، اصولاً هر نوع حمایت و رابطه ادعایی میان این تشکیلات با پ.ک.ک در واقع جنبه حاکمیتی و دولتی نیز داشته است.

.

برخی نیز معتقدند که دولت ترکیه و دستگاه اطلاعاتی آن، مستقیماً در تاسیس پ.ک.ک نقش نداشتند، بلکه به تدریج به این ادراک رسیدند که استمرار این تهدید، می‌تواند در مقاطع گوناگون مفید باشد.

.

درهرحال وجود تهدید مهم پ.ک.ک در ترکیه، بهترین بهانه برای قلمروگستری ترکیه در شمال عراق و سوریه است. در سال‌های اخیر نیز برخی از اراضی شمال سوریه به بهانه مقابله با پ.ی.د یا همان شاخه سوری پ.ک.ک به اشغال نیروهای ترکیه درآمده است.

.

بدون درنظر گرفتن اینکه دولت و سرویس امنیتی ترکیه پ.ک.ک را ایجاد کرده یا برای ادامه ی حیات آن برنامه ریزی کرده است، استفاده ابزاری  عدالت و توسعه از تهدید ساختگی مستمرا ادامه دارد. در انتخابات پارلمانی ژوئن ۲۰۱۵ موفقیت حزب عدالت و توسعه در دوردوم، به تهدید استان های جنوبی این کشور توسط گروه های کردی برمی گردد که دولت ترکیه مسئولیت تمام آنها را بر عهده ی پ.ک.ک می دانست.

.

در انتخابات شهرداری‌های ۲۰۱۹ در حالی که سرنوشت انتخابات استانبول به آرای کُردها بستگی داشت و آنها نیز قصد داشتند به اکرم امام‌اغلو نامزد مخالف عدالت و توسعه رای بدهند، عبدالله اوجالان ۷۲ ساعت پیش از برگزاری انتخابات، طی پیامی از کُردها خواست تا انتخابات را تحریم کنند! اجازه دادن به اوجالان جهت انتشار چنین پیامی از زندان کاملاً شائبه‌برانگیز بود، به ویژه که رای دادن در ترکیه، «اجباری» و تکلیف شهروندی است و عدم شرکت در انتخابات جزای نقدی در پی دارد.

.

بررسی اجمالی نحوه ی شکل گیری پ.ک.ک یا حتی پژاک در واقع به این دلیل است که چرایی تداوم سیاست های نفرت پراکنی قومی در ترکیه مشخص شود.رابطه ترکیه با پ.ک.ک هر چه باشد، حاکی از آن است که وجود آن، به نفع نظام حاکم این کشور است.